Anna van Praag

Drie sterke vrouwen tilden mij op met woorden. 

Ik weet nog dat mijn eerste kind werd geboren. Iedereen om mij heen zat er klaar voor, ze kwamen meteen aangevlogen met al hun liefde en kraamcadeaus.

‘Juf Anna, heeft u ook op de achterkant van ons taalboek geschreven?’ vraagt een kind. Nee haha, lach ik. Maar ze hebben wel gelijk.

Ik ben niet zo goed in ziek zijn.

Mijn zus en ik gingen even in een Pipowagen wonen. 

In 1992 was ik in Cuba. Als zo ongeveer de enige toerist.

Het was Holocaust Memorial Day, een paar dagen geleden alweer.  Niet een dag waar ik normaal lang bij stilsta. 

Sweetheart! Gefeliciteerd via een blog, alvast.
24, wat een mooie leeftijd.

‘Ja, leuk, natuurlijk.’ Ik wilde de Schoolschrijver graag helpen om reclame te maken voor de goede zaak op de NOT – dat is een vakbeurs voor het onderwijs. 

Mijn collega-schrijver Annejan zei iets leuks. Of tenminste, ik vond het leuk, ik kan me voorstellen dat iemand anders dat helemaal niet zou vinden.