Anna van Praag

‘Maar pap, hoe wil jij doodgaan?’ vraag ik. Je kunt je er maar beter op voorbereiden. (lees verder)

Maar we kunnen er toch niet zomaar mee ophouden? (lees verder)

Ouroboros. Ik wil hem. Al jaren en nu helemaal. (lees verder)

Toen ik wegfietste uit Vlissingen lag er een dode spreeuw midden op de weg. (lees verder)

De beste remedie tegen de vergankelijkheid is je huis schilderen. (lees verder)

Rouw gaat van de hak op de tak. (lees verder)

Het is nog steeds Kinderboekenweek. Ik heb het nog nooit zo rustig gehad begin oktober. (lees verder)

Ik ga vandaag, na de begrafenis, een goede fles wijn kopen. (lees verder)

‘De doden gaan altijd per drie,’ zegt de vrouw van de bakker. (lees verder)

‘En wat zei jij toen?’ vraagt de dochter. (lees verder)