Anna van Praag

Het is nog een beetje wennen. Waren we net gewend om elkaar te begroeten met ‘Ha verloofde!’, nu beginnen we onze dagelijkse telefoongesprekjes aan het eind van de dag met een soort gestotter.

“Wittebroodsweken: de periode van de eerste weken na de huwelijksvoltrekking, waarin het getrouwd paar niet gestoord mag worden door visite, vertegenwoordigers van verzekeringsmaatschappijen en anderen.” (wikipedia).

Wat krijg je als een horrorfan trouwt met een rituelenfan?
Een Wicca handvasting met linten en mascottes. En daarna een performance van een zombiebruidspaar.
Maar ook het echte trouwboekje, het feest.

De sterfdag van mijn moeder was voor mijn broer aanleiding om wat oude foto’s op te diepen – foto’s die ikzelf ergens ben kwijtgeraakt onderweg.

Vandaag heb ik een direct lijntje met je, mam. Het is precies vijf jaar geleden dat je doodging. Bizar lang alweer.

Ik ga trouwen en de wereld staat in brand.

Je weet dat het gaat komen. Je weet alleen niet hoe en wanneer.

Ineens gaat het snel allemaal. Over twee weken ben ik getrouwd. Twee weken!

Niet alleen mijn lichaam deed aan topsport dit weekend, mijn brein ook.

I am wonderful. I deserve to be wonderful. And I contain multitudes.