Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Je maakt een holletje en daarin voel je je veilig. Dat holletje noem je huis of bubbel of boek. Daar ben je onaantastbaar.

Lees verder

Ik deed een tijdje een cursus, iets voor schrijvers die, getroffen door corona, nieuwe dingen moesten leren.

Lees verder

Ik noemde haar in gedachten soms Terror Meisje.

Lees verder

Dit is niet de prins op het witte paard.

Lees verder

Het had iets van musical van Annie MG Schmidt. Of van een Italiaanse film met van die woonblokken erin.

Lees verder

Leave gaps in your stories. That is where life emerges.

Lees verder

Zaterdagochtend, heel vroeg.

Lees verder

Alsof je stiekem heel erg verliefd bent. Je bent er helemaal vol van.

Lees verder

‘Sorry, ik ben hier uit pure ijdelheid,’ zei ik tegen de dermatoloog, ‘ je ziet er vandaag sowieso niks van, van dat vlekje.’

Lees verder

Ik weet nog dat ze geboren werd. Aan de Brouwersgracht, boven de coffeeshop.

Lees verder