Anna van Praag

Ach, is het je eerste?’
Mijn stoere Spaanse vriendin Toñi kijkt bepaald vertederd naar me.
Ja, het is mijn eerste. Ik heb er 45 voor moeten worden, maar ik voel me nog steeds als een puber voor haar eerste bal. (lees verder)

Ik heb hier een beeldschoon krantje van de Jonge Jury voor me liggen. Vossenjacht is mijn eerste boek dat officieel voor twaalfplus is, en ik sta zomaar bij de ‘kerntitels’. Hoera! Nu hoor ik dus ook bij de echte boeken die je moet lezen als je naar de middelbare school gaat. Of echt… Het draait op die scholen geloof ik vooral om snelle boeken waar handige verslagen van te vinden zijn. Of young adult, maar ook dat heeft vaak een hoog zap-gehalte: fijn en nikserig als een suikerspin.
Maar goed, Vossenjacht is nu vertaald in schoolwerk: lees dit en dat fragment en beantwoord dan die-en-die vragen, individueel of in groepjes. Zo gaat dat dus. En onmiddellijk zie ik ook de valkuil. (lees verder)

Mijn oudste dochter komt thuis. Veel later dan afgesproken dus ik ben chagrijnig. De auto is ook al kapot en de zwerfhond voor de deur (die Chaia eten geeft) blijkt zwanger. Alles ontglipt me, lijkt wel. Maar Bloem zegt: ‘Weet je waar ik was? Bij een handlezer.’ (lees verder)

Ik heb een raar soort fobie. Ik kan niet tegen officiële brieven die je moet ophalen bij het postkantoor.(lees verder)

Mam, ik ga opstaan,‘ zegt Bloem.
‘Ja, hm, ik ook,‘ murmel ik, ‘ik ben alleen zo fijn aan het dromen dat ik allemaal cadeautjes uitpak.’ (lees verder)

Moeha is dood. Op dezelfde manier als ze heeft geleefd: wild en gevaarlijk. En onze lieflijke patio is ineens een zwarte plek geworden (lees verder)

Een speech, dacht ik. Ik moet nu natuurlijk een speech houden. Maar waar is mijn spiekbriefje, wat moet ik zegen? O help, al die verwachtingsvolle gezichten, ik begin maar gewoon. (lees verder)

‘Als ik doodga, moeten jullie dit alles aan mijn beste vriendin geven. En die moet het dan verbranden.’
Mijn dochter grijnst vilein. ‘Mooi niet. Dan gaan we het allemaal lezen.’
(lees verder)

Die van Indonesie dus, met Ilco’s geweldige foto’s. Waaronder de nu al beroemde van Dunya met de orang-oetan. Ze staan hiernaast op de pagina, bij de Afrikareis: https://www.annavanpraag.nl/category/indonesiereis/ En wie nog meer foto’s wil: http://www.flickr.com/photos/12966304@N00/sets/72157631279713812/

Hallo wereld!
Het is nog maar augustus maar de kinderboekenweek dendert alweer in volle vaart mijn mailbox binnen. Joure, Emmen, Oldenbroek… lieve dames uit verre plaatsen melden zich vol blijde verwachting: ‘aangaande uw schoolbezoek in onze gemeente…’
(lees verder)