Categorieën
Verhalen van de berg

Een hete tent

‘Mam, als wij geen stoof hebben kunnen we nooit meer andere kinderen hier uitnodigen. Dan staan we echt voor gek.’

Dertig tot vijftig jaar terug in de tijd. Dat is Montefrio.
Neem de verwarmingssituatie. Wij hebben een centrale verwarming laten aanleggen toen we dit huis kochten, heel verantwoord gestookt op olijfpitten. Maar we zijn wel de enige in het dorp met een centrale verwarming. In elke huis brandt dezer dagen een groot haardvuur. Niet voor de gezelligheid, gewoon om het niet te koud te hebben in de bergen in november.
In ieder huis staat bovendien een grote tafel waar alles aan gebeurt: eten, huiswerk maken, omaatjes die handwerken, tv kijken. En onder die tafel een stoof.

Voetjevrijen

De stoof is elektrisch, op gas of gestookt op kooltjes. Over de tafel hangt een reusachtig kleed, vaak van pluche of anders wel iets tapijtachtigs, tot ver op de grond. Je tilt dat kleed op en schuift je benen eronder, zodat iedereen daaronder in een soort hete tent zit.
Reuze gezellig, vinden mijn dochters. ‘Dan zit je daar samen met de hele familie. En niemand gaat ooit nog van tafel.’
‘En je verbrandt nooit je voeten?’  vraag ik praktisch.
‘Nee, laatst bij een vriendin wel een keer mijn schoen,’  zegt Bloem. ‘Toen begon het ineens heel erg te stinken onder de tafel. Maar daar deed niemand moeilijk over.’
Ik kan er niets aan doen, ik vind het vies. ‘Al die warmte die van onder komt,’  mompel ik – en word hard uitgelachen. Ook op mijn: ‘Ik vind het maar raar intiem, als je ergens binnenkomt en je schuift meteen naast de vader en de schoonzus onder dat kleed’  wordt schamper gereageerd. ‘Dacht je nou echt dat ze allemaal gaan voetjevrijen onder tafel? Dat doe je anders toch ook niet.’

Stads

Het is iets met stads individualisme, ben ik bang. En dat ik er toch aan moet geloven. Want Ilco is veel gezelliger ingesteld dan ik en komt nog dezelfde dag vrolijk thuis met een onheilspellend grote doos. ‘Zie je mam, papa snapt het.’
Nu krijg ik natuurlijk ook zo’n eng kleed over mijn mooie houten tafel, wat een ellende.

2 reacties op “Een hete tent”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *