Laatst was mijn dochter te laat thuis, doorweekt en stralend. ‘Ik stond op de pont,’ verklaarde ze. ‘En het beviel me zo goed, ik ben een paar keer heen en weer blijven varen.’
That’s my girl!
(lees verder)
Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven
Een fijne lege dag
Ik bak nog steeds elke dag een taart, het heeft iets manisch.
(lees verder)
En nu is het klaar, nu wil ik er nóóit meer over praten!
(lees verder)
Ze vliegt
‘De tijd gaat zo snel.’ Dat zegt Bloem bijna elke dag. Ze kijkt er stralend bij.
(lees verder)
Ik had me er echt op verheugd. Yes, tweeduizend vrienden. Ik ga daar een grappige post aan wijden en dan krijgt die post likes en ik een kick.
(lees verder)
Life on Mars
Ik val de hele tijd en overal in slaap. (lees verder)
Lees verder‘Ik was laatst helemaal in de stemming, ik heb oma’s hele begrafenisspeech bedacht.’
(lees verder)
Als je om een uur of zeven ’s ochtends met de schuine pont van Noord naar het Centrum vaart, kan je meestal wel mij voor het keukenraam zien staan (ze zeggen dat je zelfs de bloem in mijn haar ziet). En ik staar terug.
(lees verder)
Ik loop door het huis en zing droevige smartlappen. (lees verder)
Lees verderOoit was ik een heel feministisch meisje. Ik had een ‘vrouwenoverleg’ opgericht op mijn vijftiende en daar kwamen we met wat linkse vriendinnetjes bijeen om te praten over de derde feministische golf en onze rol daarin.
(lees verder)