Ik hoop dat ik nooit meer, als zelfbenoemd expert in sektes, hoef uit te leggen hoe het komt dat je in zo’n club heel makkelijk nieuwe rituelen accepteert. We doen het namelijk nu allemaal, alsof het niks is.
Dat viel me extra op toen ik aanplakzoon Maarten sprak, vers terug gerepatrieerd uit Suriname. Die stond nog veel te dichtbij, had duidelijk de nieuwe codes nog niet verwerkt in zijn systeem. Ik geef hem drie dagen, dan doet hij het niet meer.
Code 1: Wandelen
Het nieuwe uitgaan/cafebezoek/daten/vrijmibo/zakengesprek. Niet in parken of waar veel andere mensen zijn, wel op vage, lege plekken. Ik wandelde al meerdere keren over industrieterreinen en langs de best nog rafelige randen van Amsterdam. En ik las een fascinerend verhaal over wandel-tinder: met je date aan de wandel, met heel veel afstand ertussen; en wat er dan gebeurt.
Code 2: Coronaspugers mijden
Coronaspuger is een echt woord geworden, wie had dat een maand geleden kunnen verzinnen. Door mijn straat lopen er wel een paar: onrustige gekken die heel hard ‘corona’ roepen en te dicht in je buurt komen. Iets in mij snapt ze heel erg goed.
Code 3: Private shopping
Vroeger vooral voor de rich and famous, nu bieden steeds meer winkels het aan: maak per app een afspraak bij de schoenenwinkel voor je eigen privé advies. Hoe fijn – als je geld zou hebben.
Code 4: Online decorumverlies
Daar zit je baas in een best wel lullig huiskamertje naast een zeldzaam lelijke lamp. Daar loopt een kind of een poes dwars door het beeld van je normaal zo onberispelijke docent. Ikzelf betrap me er ook op: gewoon je stomme leesbril ophouden en in onflatteus licht blijven zitten. Alsof je minder werk van jezelf hoeft te maken als het online is.
Code 5: Support your locals
Hangt een beetje samen met code 3, maar nu gaat het ook om aardigheid. Dochter en ik brengen af en toe een bordje eten naar de zwerver onder de brug. En ik heb laatst, al kan ik het eigenlijk niet lijden, een broek gekocht bij de winkel naast mijn huis. Een gloednieuwe broek voor slechts de helft van de prijs en of ik het per tikkie wilde overmaken. ‘Daar kan ik dan meteen mijn boodschappen van gaan doen,’ zei de eigenaresse van de boetiek (veel te veel kleren op alle rekken). Dat is dubbel winst want nu heb ik een waanzinnig mooie nieuwe broek. Die bijna niemand ziet, dat is dan weer het jammere.
En, hebben jullie nog nieuwe codes gespot?