Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Dit was voor mij persoonlijk de foto van 2023.

Lees verder

De dominee van de Westerkerk was boos.

Lees verder

Ik dacht ik ga meer lachen. Goeie kerstgedachte.

Lees verder

Ik kan urenlang naar mijn eigen kerstboom kijken.

Lees verder

Veel van mijn vrienden zijn makers. Ze acteren, zingen, schrijven. Met alle ingewikkeldheid die daarbij hoort.

Lees verder

Middenin de nacht ging de telefoon. Toen nog een keer: videogesprek.Ik zag een onbekende naam en drukte het weg.

Lees verder

Soms denk ik aan mijn grootvader. Als er ergens iemand een sigaar rookt om het hoekje. Bij de woorden professor of humanistisch. En als ik mezelf een interessant literair woord hoor zeggen zoals pleonasme (‘goed he, grootvader?’).

Lees verder

Ik dacht dat er ‘spitskool’ stond op mijn to do lijstje. Maar het was ‘sportschool.’ Net zoiets eigenlijk.

Lees verder

Het en moment zaten we nog op het dak in een whirlpool met wuivende palmbomen en overvliegende pagegaaien, het volgende moment kelderde de temperatuur dertig graden naar omlaag en stond ik achtduizend kilometer verderop te koken voor een huis vol kinderen. 

Lees verder

We sliepen dus in een toren boven een zee van oerwoud. 

Lees verder