Astrid en ik gingen met onze dochters naar het Spanish Film Festival in Tuschinski.
Lees verderCategorie: Verhalen van een Amsterdams leven
De wolf die zingt
‘Het is erg gesteld hè, met de ontlezing van jongeren.’ Ernstige gezichten erbij, alsof het mijn schuld is.
Lees verderSame as it ever was
‘Ze vertonen Stop Making Sense in Paradiso,’ zegt J enthousiast. ‘Ga je mee?’
Lees verderLaatst trof het me ineens als nattevogelpoepopjefietszadel/ keiharderegentoenjenetlekkergingwandelen/ dezoveelstelektrischefietsdiejebijnavandesokkenrijdt.
Lees verderZe is bij je
‘Als wij het Suikerfeest vieren, dan denken we ook altijd aan onze overledenen,’ zei de Pilatesbeul.
Lees verderNogal veel bruiden
Af en toe zegt een van ons: ‘Waar gaan we eigenlijk trouwen?’ Of zoiets. En dan hebben we een abstract gesprek, geen haast en geen stress.
Lees verderGeestesoog
Ik zat met vrienden op het buurtterras aan de Ceintuurbaan. Ik zag de hele tijd bijna-ongelukken gebeuren. Ook reden er voortdurend ambulances voorbij.
Lees verderPetteflat
Ik zit op mijn balkon in de zon, het lijkt wel alsof de laatste keer vijf jaar geleden is.
Lees verderIt’s a hondje
Er zijn al dagen dat ik de lente kan ruiken. Bloesem in de boompjes in mijn straat, narcissen in alle bermen.
Lees verderGeef me de G
In de cartoon (van Phil van Tongeren) sta ik in de letterwinkel.
Lees verder