Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

‘Chaia,’ zeg ik. ‘We moeten echt ophouden nu. Ik ben bang dat je te veel op mij lijkt.’ (lees verder)

Lees verder

Schoolschrijver zijn is een fascinerend baantje. Nergens anders stuiter je binnen een paar uur van wanhoop naar euforie. (lees verder)

Lees verder

In mijn mailbox: ‘Hallo Anna, welkom bij het Erotica-team!’ (lees verder)

Lees verder

Het was een koude nacht aan het eind van januari. Boven de grachten van Amsterdam hing een onwaarschijnlijk grote blauwe maan. Slechts een huis was schaars verlicht, kaarsje voor het raam. Daarbinnen lag een vrouw hard te zuchten, een man en twee oma’s aan haar zijde. (lees verder)

Lees verder

Ik denk soms dat iedereen zo poëtisch en avontuurlijk is als mijn vrienden.
(lees verder)

Lees verder

Jullie zijn allemaal verhalenvertellers, zegt de directeur. (lees verder)

Lees verder

Het perfecte cadeau voor de vrouw die net alleen woont. Alet gaf me een rijkgevulde verbanddoos met op de deksel haar telefoonnummer geschreven en daarbij de woorden: ‘ik woon om de hoek en ik heb een auto.’
Gisteren maakte ik daar gebruik van. (lees verder)

Lees verder

Tot maandag, zegt ze op vrijdag. En ik denk o ja.
(lees verder)

Lees verder

Dit is de dag na Rufus. (lees verder)

Lees verder

Er zaten dertien gerenommeerde kinderboekenschrijvers aan de dis, de oudste was achtentachtig. (lees verder)

Lees verder