Auteur: Anna

Middenin de nacht ging de telefoon. Toen nog een keer: videogesprek.Ik zag een onbekende naam en drukte het weg.

Lees verder

Soms denk ik aan mijn grootvader. Als er ergens iemand een sigaar rookt om het hoekje. Bij de woorden professor of humanistisch. En als ik mezelf een interessant literair woord hoor zeggen zoals pleonasme (‘goed he, grootvader?’).

Lees verder

Ik dacht dat er ‘spitskool’ stond op mijn to do lijstje. Maar het was ‘sportschool.’ Net zoiets eigenlijk.

Lees verder

Het en moment zaten we nog op het dak in een whirlpool met wuivende palmbomen en overvliegende pagegaaien, het volgende moment kelderde de temperatuur dertig graden naar omlaag en stond ik achtduizend kilometer verderop te koken voor een huis vol kinderen. 

Lees verder

We sliepen dus in een toren boven een zee van oerwoud. 

Lees verder

‘Is het wat je wilde en hoopte?’ vraagt J. En ja, we hebben in het oerwoud gewoond en in de verhalen van Gabo. Met nog een lange, hete dag dwalen door alle inspiratiebronnen van Aracataca. 

Lees verder

‘Het is een beetje alsof je het geboortehuis van David Bowie gaat bezoeken,’ zegt J, ‘maar dan anders.’ 

Lees verder

Cocaplantages. Daar vlieg je eerst overheen.

Lees verder

Hier zijn we nu. Een seconde bereik. Het is ongelooflijk.  

Lees verder

‘Ik geef jullie oordopjes tegen het lawaai van de vogels in de ochtend,’ zegt de eigenaresse van de koffieplantage. ‘En dit is Adriana, zij gaat voor jullie koken.’ 

Lees verder