Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Op de pont kom ik een collega tegen. ‘Ga je ook naar die uitverkochte voorstelling?’
Ik flap eruit: ‘Eigenlijk ga ik naar een heksenkring, vanwege de volle maan.’
De collega knikt, meteen stil.
(lees verder)

Lees verder

Een stilleven van lege koffiekoppen, vuile glazen, de laatste paar zelfgebakken koekjes. (lees verder)

Lees verder

Om 10 voor 12 kwam ze binnen gestormd, helemaal uit Lelylaan. Toen rook het huis natuurlijk naar zelfgebakken speculaas. (lees verder)

Lees verder

Vorige week was mijn moedertje jarig, still going strong. In de Flesseman.
(lees verder)

Lees verder

Herfst in mijn stad. (lees verder)

Lees verder

Uit de verspreide boedel kwam ineens een grote witte zak van een bruidswinkel in Utrecht tevoorschijn.
(lees verder)

Lees verder

De Anna van mijn dromen is een stoer wijf. (lees verder)

Lees verder

Ik geloof dat ik bijna weer op reis kan naar Spanje. Dat alle dingen die moeilijk waren nu wel klaar zijn en ik gewoon weer kan genieten van beeldschoon Andalusie. (lees verder)

Lees verder

‘Ben je een wicca?’ vroeg de vrouw van het heksenwinkeltje waar ik net had gevraagd om ‘een panty met pentagrammen erop.’​ (lees verder)

Lees verder

Ik heb een nieuwe mantra. Het is eigenlijk heel simpel. (lees verder)

Lees verder