Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 13 (de saunameester)

Vroeger was de sauna niet bepaald hip, toch? En medewerkers van de sauna vrij onzichtbaar. Daar is ongemerkt verandering in gekomen. (lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 12 (aan schimpige woorden)

Dochter, luidkeels en dramatisch vanaf de bank: ‘Door die schimpige woorden, die ik zonder verdienen heb moeten lijden: hoere, scheuke ende teve…’
Het is voor dramales op school en het is Mariken van Nimwegen in oud Nederlands. (lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 11 (aan de verdrietigheid)

Ik dacht, ik schrijf honderd odes. Ben ik een jaartje mee bezig, het is een verhaalvorm die mij beter past dan bijvoorbeeld ironie. Bovendien had ik gelezen dat het heilzaam is voor je ziel, om de mooie en fijne dingen om je heen met enige regelmaat te benoemen.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 10 (aan mijn bankrekening)

Vorig jaar sloot ik af in de min: er was meer geld uitgegaan dan binnengekomen.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 9 (dochters)

Dochters. Ik heb er wel een paar.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 8

Ik breek een lans voor de traditie.
Die ik los van zwarte piet zie.
Maar: in dat je een gedicht schrijft
tongue-in-cheek terwijl het licht blijft.
Een gedicht van jou alleen
aan de mensen om je heen.
Voor elkaar gedichtjes schrijven…
Dát is waarom dit feest moet blijven!
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 7 (the hills are alive)

‘Ik moet even the hills are alive doen’ zei ik deze zomer een paar keer tegen J.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 6 (Dingen die het doen)

Elke dag, ongelogen, ben ik me bewust van de dingen die het doen.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 5 (aan de stadsheksen)

Op de pont kom ik een collega tegen. ‘Ga je ook naar die uitverkochte voorstelling?’
Ik flap eruit: ‘Eigenlijk ga ik naar een heksenkring, vanwege de volle maan.’
De collega knikt, meteen stil.
(lees verder)

Lees verder
Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode 4 (Kruimels)

Een stilleven van lege koffiekoppen, vuile glazen, de laatste paar zelfgebakken koekjes. (lees verder)

Lees verder