Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

‘En in pyjama natuurlijk,’ zei de bekende collega. ‘Dat schrijft het lekkerst en het best.’  (lees verder)

Lees verder

‘Als ik ze twee uur lang bezit laat nemen van mijn lichaam moet er wel wat tegenover staan,’ zei de jongen. (lees verder)

Lees verder

Op weg naar een expositie van een bevriend kunstenaar belandden we in de Jordaan. (lees verder)

Lees verder

Er zat een filosoofje in de klas. (lees verder)

Lees verder

Dat je vriendin op afstand zegt: ‘Koop troost-lingerie voor jezelf.’ 
Dat je er langs dwaalt in de Bijenkorf en de stofjes voelt, de prijzen checkt, licht kwijlend (maar daar kan je niks aan doen). (lees verder)

Lees verder

Drieënvijftig,’ zei ik ferm, waarop de kinderen in de klas als op afspraak allemaal tegelijk begonnen te huiveren en geschokt hun handen voor hun gezichten te slaan. (lees verder)

Lees verder

Nu de kantoorbaan even uit beeld is, kan het weer: lopen. (lees verder)

Lees verder

Het is een dun laagje. Dat van de zelfredzame geëmancipeerde zelfstandige enzovoort vrouw van de wereld.  (lees verder)

Lees verder

Hier in de straat is iets dat ‘House of Valentine’ heet. 
Daar kun je met je date in vier opeenvolgende zones verblijven: the safe zone, the truth zone, the intimate zone en the free zone. (lees verder)

Lees verder

Vroeg opgestaan. Gordijnen open, verwarming aan. Lichtjes en sfeervolle kaarsjes ook aan. (lees verder)

Lees verder