Anna van PraagInternationale dag van de vrede. Ilco staat in alle kranten: MasterPeace is nu ook officieel in de lucht.
En ik zit op de berg, nog steeds zonder geld. Zie je wel, ik word jong dement, mijn grootste angst. Want de vorige keer dat mijn portemonnee kwijt was vonden we hem – ongelogen- terug in de ijskast tussen de kazen. Had ik hem met boodschappen en al opgeruimd. Hoeveel raarder kan het nu zijn?
(lees verder)
Je moet hier geen haast hebben, zeg ik altijd tegen gasten als ik ze meeneem naar het enige groenteboertje van het dorp. En ik wijs ze trots op het ouderwets ambachtelijke, de seizoensgroente, de liefde van de groenteman voor zijn zaak. ‘En kijk eens hoe goedkoop.’
Maar vandaag pas ik niet in mijn eigen plaatje. Helemaal niet zelfs.
(lees verder)
A woman must have money and a room of her own if she is to write fiction. Dat mailt mijn schrijfpetemoei Mieke mij en zij citeert op haar beurt natuurlijk Virginia Woolf. Niks barre omstandigheden en gekwetste ziel – money and a room of her own! Zoals dat gaat met petemoeis (-moeien?) komen de woorden precies op het goede moment.
(lees verder)
Onze buren zijn begonnen met gras eten.
(lees verder)
Wij hebben hier een oude wilde poes met een halve staart. Geen idee hoe dat zo gekomen is. Maar nu zagen we laatst in het dorp nog zo’n halfstaartpoes. En nog een.
(lees verder)
Snikkende kinderen op de betonnen trappen van de school. Ouders die voorbijsnellen zonder je aan te kijken. En een opvallend verslagen stilte op het schoolplein. Zo gaat het er vandaag aan toe op heel veel Spaanse scholen.
(lees verder)
Ergens onder zon een bed & breakfast beginnen – dat is een droom van veel mensen. Net zoals zwemmen met dolfijnen of ‘nog eens een kinderboek schrijven’. Eerlijk gezegd, het leek mij altijd vreselijk om een bed & breakfast te beginnen. Toch heb ik er eentje.
(lees verder)
Helden, het thema van de kinderboekenweek. Ik word er nu al moe van – en het speelt pas in oktober. Maar bij wijze van voorbereiding, heb ik laatst een lijstje gemaakt van mijn tien superhelden uit kinderboeken. Ben ook benieuwd naar die van jullie (en niet allemaal Pippi Langkous zeggen)!
(lees verder)
Oooooo die lange Spaanse schoolvakanties! Drie eindeloze maanden zijn de kinderen hier vrij en pas over ruim twee weken wordt het huis weer stil en rustig. En dan vertrekt hopelijk ook het mosterdmonster.
(lees verder)
Ik vind jou een beetje eng nu,’ zegt Chaia. Dat vind ik zelf eigenlijk ook. Ik heb namelijk net iets heel raars ontdekt: ik heb zonder dat ik het wist de toekomst opgeschreven. Het is uitgekomen – en het is behoorlijk luguber.
(lees verder)