Categorieën
Verhalen van de berg

Die kwestie met dat ei

‘Ik ben jaloers op jullie kinderen,’ zucht de oude gymleraar van Bloem. Hij is haar mentor en we zitten al een half uur te praten – voornamelijk over hem. ‘Want ze zijn zo stoer.’ Ik kijk hem verbaasd aan. Stoer, wij? Spanjaarden – die zijn pas stoer. Stierenvechten, dag in dag uit bikkelen op het land in de hete zon, voetbal. Daar zijn ze allemaal goed in. ‘Maar niet in het opvoeden van hun kinderen,’ zegt de gymleraar. ‘Neem mijn eigen zoon, die is nu twintig. Zijn moeder heeft altijd alles voor hem gedaan. Hij kan nog lang niet het huis uit, laat staan uit Montefrio.’ En, op mijn ongelovige blik: ‘Zo hadden we dus laatst die kwestie met dat ei…’

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Ramsj

‘Ook dit jaar is gebleken dat er titels zijn waarvan het aantal gekochte exemplaren te laag is in verhouding tot het aantal boeken dat nog beschikbaar is. Tot onze spijt zullen we van deze titels afscheid moeten nemen.’
Moest ik vorig jaar nog huilen om een brief met precies dezelfde woorden, dit jaar denk ik eerst nog stoïcijns: hup, daar gaat mijn tweede boek naar de ramsj. Ik schrijf ze bijna net zo snel als ze verdwijnen. Wie denkt dat je iets van eeuwigheidswaarde nalaat als schrijver, kan maar beter een ander beroep kiezen. Of meteen Annie MG Schmidt worden natuurlijk.
Maar later word ik toch een beetje verdrietig.

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Zomaar een zondag in oktober

Laat ontbijt op de patio. Ilco die net uit de douche komt. Warm stokbrood en koffie. Dunya – rare omahoed op- die rondsjouwt met de jonge poesjes (onder haar trui, in een tas, gewikkeld in een dekentje bovenop het dak). Zachtjes kibbelende zusjes. En dat het niet erg is dat het bij de kamperfoelie naar kattenpoep stinkt, dat de koffie per ongeluk decaf is, dat er binnen computers lonken en bedden die eigenlijk verschoond moeten. Want de zon is nog warm en om ons heen vallen de amandelen uit de boom. Even zit er kauwgum aan de tijd en alles is a brighter shade of pale.

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Je moet je moeder doden met een speer

Ik zag gisteren een raar tv-programma. Een blije rijke familie ging een zielige arme familie helpen ‘en niet alleen financieel’.  
De hulp begon met vijfhonderd euro, waarop de arme familie de rijke familie uitnodigde voor een picknick in het park. De rijke familie verliet hun zeilschool in het hoge noorden en keek zijn ogen uit. ‘Kijk lieverd’ (tegen het zoontje) ‘Dat zijn nou flats. Daar wonen mensen.’ 
De rijke zoon en de arme zoon gingen samen spelen. Maar toen ging het mis. De arme jongen zei namelijk tegen de rijke jongen: ‘Je moet je moeder doden met een speer.’ Die opmerking was enerzijds totaal onverwacht, maar tegelijkertijd ook prima te duiden door iedere amateurpsycholoog. Helaas, de rijke familie (en ook de presentator) beschikte niet over dergelijk inzicht. Wat er wel gebeurde: de rijke jongen rende naar zijn moeder, die op haar beurt diep geschokt begon te huilen, de rijke familie verliet subiet de picknick en wilde nooit meer iets te maken hebben met de arme familie. 
Waarom vertel ik dit? 

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Overdosis kinderen

Een hardnekkig misverstand over kinderboekenschrijvers is dat ze dol zijn op kinderen. Annie MG Schmidt ontkrachtte deze mythe als eerste, maar toch. Ik denk zelfs dat dit misverstand de reden is dat een verstokt vrijgezelle tv-presentator geen zin had in een gesprek met mij.
Hij had niet bang hoeven zijn. Los van mijn eigen kinderen, die natuurlijk prachtig en geweldig zijn, hou ik helemaal niet zo van kinderen. En zeker na de afgelopen week, waarin ik er honderden voorbij heb zien komen – hoe lief ze soms ook waren, ben ik even kindermoe.

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Nu ook hier te lezen

Hierbij het artikel zoals ik dat schreef voor Vrij Nederland. Niet met het fijne stuk van de psycholoog erbij, maar wel met een paar van de quizvragen. Ik ben nog steeds gebrand op reacties (daar kom ik nog op terug).

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

De gouden regel?!

Alweer een zeikerig stukje, sorry. Maar ik ben echt enorm gefrustreerd. En dat komt door twee mannen, die jullie allemaal kennen en die doorgaan als twee van de meest belanghebbenden en gerenommeerden van de Nederandse televisie.
Maar niet meer voor mij.

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Vrij Nederland

Koop, lees en huiver: Vrij Nederland ligt nu in de winkel, met daarin mijn artikel ‘ Pippi Langkous is dood’.  Wordt vervolgd!

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Op het bal

En toen had ik ineens drie kaartjes, dus toen mocht ik toch naar het kinderboekenbal. Omdat het deze kinderboekenweek vooral gaat om illustraties, was de dressing code ‘kleurig, beeldig, of, vooruit, als een plaatje’ of zoiets (heb de uitnodiging niet meer bij de hand). Dus rood Madmen-achtig jurkje aan met glitters en rode schoenen en snel vanuit de scholen in Boxtel door naar het feest. Daar zag ik denk ik vijf andere rode jurkjes. Verder veel zwart en vooral grauw. Als de mannen er wat van hadden gemaakt, hadden ze een off-zwart Mathijs van Nieuwkerk achtig pak aangetrokken met licht, effen overhemd. En de allerberoemdste schrijfster van Nederland liep in een verwassen wijde broek met bretels. Dit zette de toon.

Lees verder
Categorieën
Verhalen van de berg

Erg

Vandaag Tirza gezien. Het boek kon ik indertijd amper uitlezen, zo erg vond ik het. Zo gruwelijk en naar werd  de gekte van de hoofdpersoon beschreven. En ook nu zit ik naast mensen die de bioscoop geschokt en op een rare manier ontroerd verlaten. 
Maar ik niet. Hoe goed Gijs Scholte van Asschat ook speelt en hoe dol ik ook ben op de woestijn van Namibie, ik vind de film tamelijk saai. En het einde is volgens mij, met de Oscar in het achterhoofd, veel braver gemaakt dan het boek. Of vergis ik me? In ieder geval, het doet me niet zoveel. Wat is er met mij gebeurd? 
Het heeft vast te maken met het het boek dat ik nu schrijf. Dat is ook erg. Lang niet zo erg als Tirza, maar toch – het is wel een kinderboek. En beerputten en kinderen – dat gaat niet samen, toch? Hoewel, als je er eenmaal aan begint… 

Lees verder