Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ourobouros

Ouroboros. Ik wil hem. Al jaren en nu helemaal.

En het is niet de uil uit de Fabeltjeskrant.

Wachtlijst

Dus ik naar zo’n fancy shop – het woord winkel dekt de lading niet, het zag er sowieso meer uit als een of andere lifestyle kliniek. Een lichte ruimte met overal op ruime afstand stoelen en bedden, alles extreem steriel. Eigenlijk mocht je niet eens binnen zonder afspraak. En die afspraak ging zomaar niet, er moest eerst een artist – het woord kunstenaar dekt de lading niet – speciaal aan mij gekoppeld worden. Maar die vonden ze. Sara Q is gespecialiseerd in verfijnde dieren, zag ik op haar Instagram. En ze kan dus in de rondte werken, in dit geval rond een enkel, dat schrijnt dan weer een speciale techniek te zijn. Sara Q is maanden volgeboekt, maar dezer dagen vallen er regelmatig afspraken uit dus nu sta ik op de wachtlijst. Eigenlijk, zo voelt het, kan ik elk moment opgeroepen worden.
Ik zie een beetje op tegen de pijn en ik zou het vermoedelijk niet gedaan hebben als mijn kinderen het stom zouden vinden. Maar die doen er totaal niet moeilijk over. Het is dan ook geen midlife dingetje, maar iets dat te maken heeft met mijn liefde voor Wicca en zeker ook met de dood van mijn moeder.

De eeuwige cirkel, het eeuwige terugkeren en de eenheid van alles. Daar staat het voor.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *