(Troje, km 606855.
De Thracische kust van Turkije; gaan we hier wonen: nee).
De grote held Achilles en de dappere Amazone Penthesileia komen elkaar tegen op het slagveld van de Trojaanse oorlog en de Oorlogsgod vertelt hoe dat ging:
‘Ze staarden elkaar met wijd open ogen aan, middenin het strijdgewoel.
‘Zie je dat niet?’ zei Aphrodite. ‘Die twee zijn voor elkaar gemaakt. Alleen zijn ze ook elkaars vijand.’
Om ons heen lieten Grieken, Trojanen en Amazonen het leven. Penthesileia en Achilleus leken buiten de tijd te staan. Maar dan moet ik erbij zeggen dat voor Goden tijd niet hetzelfde is als voor mensen. Vanuit het oogpunt van Goden duurde de liefde van Penthesileia en Achilleus eeuwig, al verliep er niet meer tijd dan nodig was om een speer op schouderhoogte te brengen. Eeuwig is niet meer of minder dan voorgoed onveranderlijk.’
(Imme Dros)
Odysseus
Elke avond lees ik voor, waar we ook zijn. Soms bij tl-licht, soms bij het kampvuur, soms diep weggedoken in de daktent. Bloem en Chaia (en ook Ilco en Dunya) zijn een dankbaar publiek: rode wangen, schitterende ogen: ‘Ga verder mama, alsjeblieft…’
En nu lezen we over de Trojaanse oorlog, die hier plaatsvond. In Pension Odysseus, waar in plaats van een bijbel of koran Homerus op het nachtkastje ligt, zijn we (goede timing) precies bij de list van het paard beland. Het is alsof we daardoor nieuw leven inblazen in deze hele kust, die vooral van de vissersmannen en – vrouwen is en niet zo weelderig en toeristisch als die meer naar het zuiden.
Ondertussen heeft deze week een zwart randje: drie jaar geleden stierf rond deze tijd ons neefje Jeroen. Ook op het slagveld: dat van de puberteit. En ook door een fatale liefde. In zijn geval was hij verliefd geworden op de dood zelf. Mooie, dappere, domme Jeroen. Zijn ouders en vrienden wonen nu in de ruines van wat eens zijn schitterende leven was.
Familie
Als we niet op reis waren, zouden we deze week natuurlijk in Nederland zijn, bij Jeroen’s ouders en opa en oma.
Soms is het bizar om zo los van alles te leven. Wat betekent het dat we er niet zijn om te troosten? En vorig jaar ook al niet? Wat betekent het dat we dat andere neefje, de kleine Ilja, nog nooit in onze armen gehad hebben, ook al is hij nu al één jaar? Kunnen we zomaar in een ander land gaan wonen en toch verbonden blijven met onze vrienden en familie in Nederland?
Soms pieker ik daarover. Er komt zoveel meer kijken bij een droom van ‘op een mooi plekje in Italie gaan wonen’.
Oude vriendschappen worden natuurlijk anders, maar ik hoop ook intenser. Want onze ouders en vrienden komen straks in ons droomhuisje misschien wel een hele week langs, in plaats van alleen een avondje zoals vroeger.
Welke liefdes duren eeuwig?
Het Paard
Troje 2008
