Anna van Praag

Het perfecte cadeau voor de vrouw die net alleen woont. Alet gaf me een rijkgevulde verbanddoos met op de deksel haar telefoonnummer geschreven en daarbij de woorden: ‘ik woon om de hoek en ik heb een auto.’
Gisteren maakte ik daar gebruik van. (lees verder)

Tot maandag, zegt ze op vrijdag. En ik denk o ja.
(lees verder)

Dit is de dag na Rufus. (lees verder)

Er zaten dertien gerenommeerde kinderboekenschrijvers aan de dis, de oudste was achtentachtig. (lees verder)

‘Mama,’ zegt mijn jongste dochter huilend. ‘Ik heb je wel 50 keer geroepen.’ (lees verder)

Ik schrijf een zin met het woord orgasme erin, dat heb ik nog nooit gedaan. Of nouja, niet met het doel dat te publiceren. (lees verder)

Altijd een uur te vroeg naar het vliegveld, het treinstation. Mocht er iets misgaan, dan ben je toch nog op tijd. Dat heeft mijn vader erin geramd, zeg ik tegen Mr H, die net heeft geconstateerd dat we precies op tijd aan gaan komen voor onze trein terug naar Amsterdam. Ik doe alsof ik daar niet bloedzenuwachtig van word.
En dan gaat de metro stuk. (lees verder)

Het regent droef en gestaag op de kerstmarkt van Berlijn. Een bataljon Duitse ME-ers met getrokken mitrailleurs rent rakelings voorbij.
(lees verder)

Er zitten miljoen kinderen om me heen en ik heb hoofdpijn. (lees verder)

Mannen. Ik zou er vaker over moeten schrijven.
(lees verder)