Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Eind deze maand is het drie jaar geleden dat ik ging eten met een oude bekende. (lees verder)

Lees verder

‘Kijk,’ zeg ik tegen Dunya. ‘In dat huis woonde ik toen ik zo oud was als jij.’  (lees verder)

Lees verder

Ik heb nogal iets aangericht in een jong gezin. (lees verder)

Lees verder

Ik kreeg een prachtig nieuw woord cadeau, ben er al de hele dag blij door. (lees verder)

Lees verder

Mijn zus geeft me een super-koptelefoon cadeau, zo eentje als bouwvakkers dragen. (lees verder)

Lees verder

Laten we vluchten naar het bos, zeiden J en ik. Daar is vast schaduw en geen smog. (lees verder)

Lees verder

Ook in verzorgingstehuis De Flesseman hebben ze het zwaar met de hittegolf.
(lees verder)

Lees verder

Het is tien uur ’s avonds als ik langs de Hema op Centraal kom. Precies twaalf uur geleden was ik hier ook en kwam ze aanlopen.  (lees verder)

Lees verder

Dat je een losse oorbel bewaart waarvan de wederhelft al jaren kwijt is, in de hoop dat je ooit… (af en toe kijk je er bewonderend naar). (lees verder)

Lees verder

‘We kwamen laatst door jouw straat,’ zeiden de kennissen. ‘Wat is die straat verloederd.’  (lees verder)

Lees verder