Exploding Kittens. Jaws the Game. Angel Cards. Zelfs een WIDM pool.
Zoveel spelletjes in een week. En ik ga er gewoon mee door.
Hinkelen
Ik weet nog dat ik een keer over iets zat te klagen tegen mijn vader, de psycholoog. Iets moeilijks, waar ik last van had bij mezelf, iets dat steeds terugkwam. Dat ik daar zo moe van werd. En dat mijn vader toen zei: ‘Je kunt er ook gewoon vanaf nu mee ophouden.’
Beste levensles ever. Dat je kunt kiezen, dat je kunt besluiten om iets wel of niet te doen, toe te laten.
Dus nu heb ik besloten dat ik van spelletjes houd. Ineens. Dat ik dat Jaws spel nog een keer wil doen, bijvoorbeeld, maar dan ook de verdiepingsronde met de orka. En dat ik ook wel een keer de haai wil zijn.
Ik ga me door het komende jaar heen huppelen. Hinkelen. Af en toe heel hard rennen. Voor lastige dingen ga ik spelregels bedenken en dat ik dan ook vals mag spelen. Of overnieuw mag beginnen als het geen leuk potje was.
Ik wil af van de fronsrimpel, de stress, het gepieker in de nacht. Het allemaal veel minder serieus nemen. Door het leven dansen, zelfs al danst het leven niet terug. Ik heb zin om veel te gaan lachen.
