Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Brief aan de burgemeester

Brieven schrijven, wie doet het nog?

Ik krijg superfijne reacties op Liefdeswerk, het brievenboek van mij en Mireille. We jureerden ook andermans brieven, voor een schrijfwedstrijd rond het boek. En nu heb ik zin om zelf weer een aantal brieven te schrijven. Het is mijn nieuwe blogproject; en dit is de negende.

Beste Femke

Jij en Amsterdam lijken op elkaar: allebei warm, slim, soms hard, mooi, links, creatief, woke, onverschrokken. Ik ben blij met de dingen die je doet voor de stad. Voor zover ik dat zie natuurlijk. Maar dat er geen rolkoffertjes meer denderen door de Haarlemmerbuurt of dat het mooiste stuk van Amsterdam, de Wallen, langzaam maar zeker wordt ontdaan van alle horrortoeristen, hoera!

Er is alleen één ding dat ik niet snap. En eigenlijk al heel lang niet. Er is een gracht in Amsterdam die werkelijk beeldschoon is en met een rijke geschiedenis, er zijn zelfs liedjes over gemaakt. Hartje stad, op een kruispunt van meerdere wijken, iedereen komt er de hele tijd langs. Er staan beeldschone huizen daar. De universiteit kijkt erop uit, de tram en de rondvaartboot komen er langs.
En precies in dit hart van Amsterdam staat een gruwelijk lelijk toeristenpretpark.
Ik bedoel natuurlijk de bloemenmarkt. Als dat echt een fijne bloemenmarkt was, zoals het vroeger vast is geweest, was het prima natuurlijk. Maar dit is nu een grote tourist trap, met stomme souvenirs, houten tulpen made in China en krankzinnig dure bloembollen die natuurlijk nooit de reis naar Amerika of Honkong overleven Zelfs de toeristen zie je er teleurgesteld rondlopen. En alsof dat niet erg genoeg is, wordt die markt niet gehuisvest in kraampjes maar in spuuglelijke containers. Waar zelfs de Albert Cuijp elke dag opnieuw wordt opgebouwd, blijven deze enge dingen dag in dag uit staan en verpesten non-stop het uitzicht, zowel vanaf het water als vanaf de wal; zelfs de graffiti doet niet meer zijn best.

Waarom? Hoe kan dit?

Ik snap niet dat er niet al heel lang een actiegroep is opgestaan om dat stukje Singel terug te geven aan de stad. Hoe mooi wordt dan het Koningsplein.

Lieve Femke, zo moeilijk kan het toch niet zijn? Compenseer die paar ondernemers geef ze een andere plek, gewoon in een winkel. Haal die barakken weg zodat het uitzicht terugkomt. En kijk, kijk!

Anna van Praag

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *