Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Waarom Sinterklaas

Het heeft niks met pieten te maken. Of met cadeautjes krijgen.

Wel met mijn talent als sneldichter. Gedichten zingen als liedjes in mijn hoofd, en alle dingen die er in gesprekken rommelig en slordig uitkomen, kan ik wel heel zuiver sinterklaasdichten. Anderen kunnen dat met surprises: iets tegen of over iemand zeggen, dat anders ongezegd zou blijven.

Reuzenkonijn

Ik dacht eraan toen ik door het Westerpark wandelde. Best ver, ik kwam voorbij de kinderboerderij. Dat was de plek waar mijn schoonmoeder altijd met de kinderen naar toe ging. En dan bedoel ik ook echt altijd. Op dinsdag paste ze op, wij woonden op de Brouwersgracht. En elke dinsdag pakte oma alle spullen, spenen, luiers en een lunchpakketje in en vertrok met twee kleintjes en een kinderwagen door de Haarlemmerstraat en het park naar de kinderboerderij. Het was een lange wandeling. Bij aankomst mochten de kinderen knuffelen met het reuzenkonijn (dat moest je reserveren, maar dat had oma dan gedaan) en het big. Ze speelden op de wip, aten hun broodje, oma las een boekje voor. En dan weer dat hele eind terug, precies op tijd thuis om te koken voor de hele familie. Op dinsdag trof ik altijd rozige, blije kindjes aan.
Het ging best ver. Oma trok er ook op uit bij slagregens, bloedhitte, storm. Zelfs als niemand anders de kinderboerderij – zonder verwarming in de binnenruimte – durfde te bezoeken. De twee peuters sleepte ze gewoon mee, heel dik ingepakt, de vintage wandelwagen sleurde ze door de modder.

Geheime plek

De kinderboerderij is er nog steeds, het lijkt op het huisje van Hans en Grietje. Een geheime plek van vroeger. Ineens vraag ik me af of ik oma wel genoeg bedankt heb. Van de ene dag op de andere verhuisden we en kwam er een einde aan de kinderboerderij. Hebben we wel genoeg gememoreerd hoe rigide dat uitje soms was, maar ook hoe lief en waardevol? Oma is zo plotseling overleden, van dit soort gedachtes lig ik soms wakker.

En dan weet ik: ja, ik heb het gezegd. Niet in een gesprek en ook niet op haar sterfbed. Maar in liedjes en gedichten. Eindeloos. Op jubilea en familiefeesten, maar vooral met Sinterklaas.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *