Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Smetliefde

Is dit nou juist een fijne tijd of is het nog erger dan anders voor de mensen met smetvrees?

Ik weet alleen maar hoe het is voor iemand met het tegenovergestelde.

Knoflook aan mijn vingers

Iemand zoals ik die het liefst met haar handen eet. Idealiter zoals in Ethiopië: met zijn allen uit een schaal, opscheppen met stukjes pannenkoek. Ik heb eerlijk gezegd nogal een hekel aan handen wassen. Al vanaf dat ik een kind was wil ik namelijk aan mijn handen te ruiken wat ik eerder die dag heb gedaan: sinaasappel persen, krant lezen (inkt!), nagels lakken. Zelfs de geur van knoflook aan mijn vingers vind ik aangenaam – ook een dag later.
Ik ben sowieso niet zo goed met hygiene. Als er iets op de grond valt, eet ik het meestal gewoon op, mijn kinderen mochten dat ook. Flesjes voor de baby maakte ik met gewoon kraanwater. ’Drie seconden regel’ riep ik vrolijk, toen ik nog de piepkleine herbergkeuken bestierde, waar voortdurend van alles van de schalen flikkerde. Eten dat over datum is proef ik en als dat klopt serveer ik het gewoon. Er is -voor zover ik weet- nog nooit iemand ziek geworden van mijn eten. Wel is er een aanplakdochter die altijd vrolijk checkt hoeveel ‘DNA van Anna’ er nu weer in het eten terecht is gekomen; het is verrassend hoeveel haren je verliest bij het koken en bakken. Ik veeg de trap wel eens met mijn handen en was soms zelfs niet mijn handen na het verschonen van de kattenbak (niet expres, gewoon omdat ik het van pure onbelangrijkheid vergeet). Dat laatste heeft als voordeel dat toen ik het indertijd liet checken ik de beruchte kattenziekte gewoon had gehad en daarom als zwangere vrouw lekker door mocht gaan met biefstukjes eten.

Zintuigelijk

Terug naar het ruiken. Ik ruik ook graag aan mensen van wie ik houd, zo weet ik hoe ze zich voelen. Daarvoor moet je dus heel dichtbij iemand zijn. Sowieso ben ik van het aanraken: dat ik alles (stoffen, spullen, mensen) altijd het liefst even wil voelen. Alsof  ik het me dan pas eigen maak. Ja, best raar allemaal. Laten we het zintuigelijk noemen. Dat zintuigelijke mensen heel slecht gaan op de huidige Covid-situatie. Daar hoor je nou nooit iemand over.

 

Één reactie op “Smetliefde”

Wat een geweldig stukje! Ik neem het ook niet zo nauw met de hygiëne en ben zelden ziek. Mijn middelste zoon gruwelt van mijn huishouden, vindt echt alles vies…… als hij wist wat ik allemaal uithaalde ( in mijn hondensalon anaalklieren uitknijpen, poep opruimen, thuis kots van mijn 3 dieren met een lepel afschrapen) kwam hij nooit meer langs! 🤣 koffie zet hij zelf en kijkt nauwkeurig of er haren in zitten en meestal eten buiten de deur! Trouwens hij is vaak verkouden……..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *