Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Als je taak erop zit

‘Ik kan nu niet hele dagen op de Wolkerstuin zijn,’ zeg ik tegen Mireille, ‘mijn kind heeft tentamenweek.’ 

Een van de dingen waar ik goed in ben als moeder: helpen met school. Of moet ik zeggen ‘was’?

Citotoets in de woestijn

Twee jaar heb ik ze alledrie fulltime thuisonderwijs gegeven toen we op wereldreis waren, tot en met Bloems Citotoets in de woestijn. Daarna heb ik ze nogal intensief geholpen met de overstap naar het Spaanse onderwijssysteem en zes jaar later met de overgang naar dat van Nederland (zo weet ik nu bijvoorbeeld dat de Spaanse staartdeling totaal anders is dan de Nederlandse). Ik heb eindeloos met de oudste rondgereden door de Campo om haar naar alle tentamens te halen en te brengen en toen de middelste midden tijdens haar eindexamen een pittige knie-operatie had ook in Nederland. Ik heb ze in al die jaren zo ontzettend vaak overhoord en meegedacht over scripties, planningen en boekbesprekingen, ik heb bijna geen enkel tienminutengesprekje met de docenten gemist. Dat alles vereiste nogal wat inlevingsvermogen in vakken die bij mij nogal diep waren weggezakt. En niet te vergeten: in het puberbrein. Op de verkeerde momenten iets zeggen als ‘heb je je huiswerk wel gedaan?’  kan totaal verkeerd uitpakken.
Ik weet nog hoe de jongste ooit  snikkend van frustratie op de bank zat over alles wat ze moest leren. Nu trakteert de school de vijfdeklassers als Corona-toetje op een extra zware toetsweek (denk: een tentamen dat 25 keer meetelt) – en er is nog geen traan gevloeid!

Verward

Een beetje verward loop ik om haar heen te drentelen met verse sapjes, lekker hapjes en vitaminepillen. Mijn meest concrete bijdrage deze keer is een wegstreeplijstje op de wc-deur. Kijk dat kind nou strakke leerschema’s maken uit zichzelf, zie haar van zeven uur ’s ochtends tot twaalf uur ’s nachts keihard werken, ook voor vakken als wiskunde die ze amper snapt… en dan toch weer dapper op die fiets, haren in de wind, rugzakje, zonder om te kijken, net iets te achteloos in al dat verkeer… en weg. 

2 reacties op “Als je taak erop zit”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *