Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Zintuigpijn

Ik rende op te hoge hakjes door een eindeloze nachtmerrie-achtige straat in Amstelveen of misschien was het Buitenveldert.

Al mijn zintuigen deden pijn, zo moet een extraterrestrial zich voelen als niks maar dan ook niks voelt als thuis.

Paardenworsten

Precies dezelfde vervreemding had ik dit weekend, maar dan op de kerstmarkt van Haarlem waar ik per ongeluk beland was. Aan het begin stond een reusachtige inflatable kerstman die in niks leek op de kerstman. Maar daar had kennelijk alleen ik last van. Blij verregende ouders verdrongen zich met hun kroost en camera’s juichend voor het wiebelende gevaarte, verbijsterde baby’s werden uit hun wagentjes gesleurd en dansend omhoog gehouden: kijk kijk kerstmis! Verderop zong een bibberig bejaardenkoortje zo onvast dat het leek of iemand het geluid had weggedraaid. ‘Ik ruik de gluhwein al,’ riepen middelbare mannen om mij heen op geile toon en ze zetten het alvast op een rennen. In alle kraampjes werd alleen maar goedkope lelijke troep verkocht – maar dan niet goedkoop. De mensen verdrongen zich desalniettemin. En temidden van dit pandemonium van de smakeloosheid prijkte triomfantelijk de uitspanning van de paardenslager. Dikke bungelende worsten, uitgelubberd ook nog.

Die focking doos tissues

Kraampjes en mensen waren er niet in Amstelveen of was het toch Buitenveldert. Wel droeve rijen flats en eenzame winkelketens waar nog geen hond dood gevonden zou willen worden. En in een van die gebouwen was een formica kantoor met vieze koffie, stapels papieren en (deja vue) die fokking doos tissues op de tafel. ‘Welkom,’ zei de mediator tegen ons, en dat ik niet eens te laat was ondanks die kapotte metro. Ik denk dat het buiten nog steeds miezerde maar zelfs dat kon je niet goed zien.

Eigenlijk was het dus een soort wonder dat we erin slaagden om af en toe toch nog een beetje te lachen. En iets van warmte.

15515913_1488844014463171_385937547_o

3 reacties op “Zintuigpijn”

Wat een dagen, schat (op z’n Amsterdams). Gelukkig kun je er mooi over schrijven.
Een heerlijk stukkie over angstaanjagende kerstmarkten en A’veense territoria (of Buitenveldert)!

Laat een antwoord achter aan Ada Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *