Categorieën
Verhalen van de berg

Piemels in azijn!

Elegantie. Of misschien tuttigheid. Na een paar jaar op de berg begin ik steeds meer details te zien van wat de Spaanse meisjes en vrouwen onderscheidt van de Nederlandse.

Soms lukt het me zomaar om met Spaanse ogen te kijken. Dan zie ik bijvoorbeeld waarom  ze mij hier in het dorp typisch Nederlands vinden, hoeveel bloemen ik ook in mijn haar stop.

Meewarig

‘Is je auto stuk?’  Die vraag heb ik vanmorgen alweer twee keer gekregen. Niet omdat mijn auto stuk is want dat is ie niet. Maar omdat ik samen met Dunya de berg af loop naar de schoolbus. Terwijl Het Regent!  Bloem ondervindt hetzelfde als ze met de brommer naar haar schoolbus tuft. ‘Niet die regen is erg, maar al die meewarige blikken. Geschokt ook: Laat jouw moeder jou zomaar door de regen rijden?! Tsss.’ Spaanse vrouwen zullen nooit in de regen lopen of rijden – en al helemaal nooit zonder paraplu. Belangrijkste reden: Dan Wordt Je Haar Nat! Uren zijn ze altijd bezig met dat haar, om het te stylen en te steilen. En het is gek, als ik nu in Nederland ben, denk ik vaak: wat hebben de vrouwen hier allemaal raar, rommelig haar.

Grof

Groot vind ik ze ook ineens, de Nederlandse vrouwen. Ik ben zelf hier altijd de grootste. Met mijn 1.65. En grof. Ik word de laatste tijd weer ernstig opgevoed door mijn dochters: ‘Mam, je vloekt teveeel.’  Ik ben dat nou eenmaal zo gewend, als Amsterdamse. Maar toen ik laatst een lijst Spaanse scheldwoorden onder ogen kreeg, begreep ik ineens dat ik zelf toch wel echt heel grof ben. Ik liet Dunya de lijst zien en ze begon ervan te blozen, zo erg vond ze het wat er stond. ‘Die woorden gebruik ik echt nooit hoor mama.’ Terwijl ik alleen maar zat te glimlachen van schattigheid. ‘Que te folle un pez’.  Dat betekent: ik hoop dat je wordt genaaid door een vis. Hoe grappig (en glibberig – maar dat is mijn dirty mind die alles meteen tot beelden maakt). ‘Me cago en la hostia’: ik schijt op de hostie. Nounou, dat is stout. En dan deze, mijn favoriet: ‘Pollas en vinagre.’ Piemels in azijn ja. Dat ga ik nooit serieus -laat staan woedend- uit mijn strot krijgen.

2 reacties op “Piemels in azijn!”

Ik heb ook lang in het buitenland gewoond en de kapsels van de Nederlandse dames zijn inderdaad rommelig. Onverzorgd zeg maar. Doe er zelf ook vaak aan mee met die eeuwige haarklip in mijn haar. Maar het valt op als je hier niet meer woont. Het verhaal van die regen trouwens ook. Hoe vaak ik niet voor ‘malle meid’ werd aangezien als ik weer door de regen ploegde. Met baby voorop in zitje… dat was helemaal te erg. Kindermishandeling gewoon.

Laat een antwoord achter aan Ada Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *