Categorieën
Afrikareis

Werelds

(Hermanus, km 24229)

– “Hi Ilco,” vleien de Engelse nichten van de wasserij die op een chill out room van een hippe club lijkt. My beautiful laundrette – en voor een habbekrats doen ze je was en strijken en vouwen die voor je alsof je kleren net uit de boetiek komen (mogen deze jongens met ons mee? Voor altijd?)
– “Epileer je mijn wenkbrauwen niet te grondig?” vraag ik bezorgd aan de Chinese schoonheidsspecialiste (er is hier zowaar een enorme Chinese gemeenschap) als ze na tien minuten nog steeds nieuwe scharen en pincetten tevoorschijn tovert. “Yes yes, too much, yes. Solly,” zegt ze enthousiast en smeert Chinese toverolie op mijn gezicht die warempel botoxachtige effecten heeft.
– “Good of you to come, Anna,” zegt de tandarts die op Bobby Ewing lijkt. Ook zijn kantoor doet aan Dallas denken: vanuit de behandelstoel zie je de zee en er lopen assistenten op veel te hoge hakjes. “Bleech, panoramical pictures, mouthwash?” vraagt de tandarts en doet mij, nadat ik slapjes op alles ja heb gezegd, vervolgens royaal een fluorbehandeling cadeau. Als ik wegga omhelst hij mij en zoent me innig op mijn gladde wangen.
– “Dat is dan 400 rand,” zegt de Vlaamse dokter, nadat hij zes soorten drankjes en medicijnen heeft voorgeschreven voor een hardnekkig buikgriepje van Dunya. Hij is in pak, hij komt aan huis, hij spreekt zes talen… en je kunt bij hem met creditcard betalen.
– En echt élke keer als we een biefstuk gaan eten in het steakrestaurant aan de overkant, van het hotel in Kaapstad gaan halverwege de lichten uit en verschijnt er een taart met sterretjes. De muziek gaat op topsterkte, happy birthday natuurlijk, en alle obers (“Hi, I’m your waiter tonight. My name is Mandla. From Amandla, haha.”) zetten snel hun feesthoed op en haasten zich om rondom de, meestal tamelijk beduusde, jarige te komen dansen, zodat je –net op weg naar de salad bar- in een verbijsterende kakafonie vast komt te zitten.

Walvissen

Dan landt Zeerover, eindelijk! De auto wordt grondig gewassen, opnieuw ingepakt, volgetankt. Het lijkt wel alsof we opnieuw op reis gaan. Zelfs het afscheid van Kaapstad is met huilende meisjes, dit keer omdat opa en oma weggaan. Maar Afrika lonkt. Het andere Afrika, dat in Kaapstad weggestopt zit in de Townships een paar kilometer buiten de stad.
We zetten de Poppeys op en nemen de N2 langs de kust.
Er zijn walvissen! De hele baai is er vol van. Rare, enorm grote beesten die water proesten en met hun staarten naar ons zwaaien. Ilco gaat de hele dag met zijn camera op een rots zitten en Bloem, Chaia en Dunya spelen voor de kust. Dat deden ze in Kaapstad ook het liefst. Hoezo speeltuinen, springkussens en MacDonalds om de hoek als je ook kunt klauteren boven op de rotsen en tussen de schelpen huisjes voor popjes kunt maken…

Popjesnieuws: Mieke en Vriendin

Beroemd geworden door de Kidsweek en het weblog: de popjes. Chaia en Bloem weten echt alles van ze, ik schrijf het alleen maar op: welkom in de wondere wereld van de popjes.
Deze week dus Mieke en Vriendin. Mieke Sunshine komt uit Spanje, waar haar ouders miljonair zijn geworden met hun overheerlijke Sunshine-taartjes. Toen de taartjesomzet een beetje begon in te zakken, zijn ze naar Nederland gekomen.
En daar woonde Tiwa van der Berg, een dochter van extreem keurige ouders. Tiwa was, net als Mieke, altijd verdrietig. Zowel zij als Mieke hadden steeds maar het gevoel dat er in hun leven iets belangrijks ontbrak.
Maar toen kwam Juf en die bracht ze bij elkaar in de school Wereldwijd. En sinds die tijd zijn Mieke en Tiwa (omgedoopt tot Vriendin) onafscheidelijk. Ze praten hetzelfde, ze kleden zich hetzelfde, ze eten hetzelfde – het liefst pindakaasijsjes.
Mieke en Vriendin zijn enorm stout. Ze maken foto’s van hun oppas Annabel als die op de wc zit, ze sluipen middenin de nacht naar de keuken om te snoepen en ze rennen vaak zomaar in hun blootje naar buiten. Als ze zich een keer netjes hebben gedragen, presenteren ze niet veel later de rekening: 5 euro graag. Ze slapen –hoe kan het ook anders- samen in een tweepersoonsbed met daaronder een koelbox vol met gestolen pindakaasijsjes.

Volgende week: Sascha Sunshine.

Bedankt opa en oma

Tot ziens!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *