Anna van Praag

Ik was een beetje dronken en ik schreef iets op, waarvan ik dacht dat het een prachtig begin zou zijn voor een blog – of misschien zelfs een kort verhaal. 
De volgende dag las ik het terug. (lees verder)

Log als een kudde olifanten denderen de toeristen door Amsterdam. (lees verder)

Er is hier tegenover zo’n winkeltje met rustieke spreuken op houten paneeltjes. (lees verder)

Duizelingwekkend moe. (lees verder)

Het ging niet van een leien dakje. Dat was al wel duidelijk voordat we in de gutsende regen in een lange vakantiefile waren beland. (lees verder)

Dat je je uren voor de klas staat. Coaching doet. Filmpjes opneemt met je moeie hoofd voor weer een dappere online pitch.  (lees verder)

De brieven van mijn moeder lees ik als een detective.  (lees verder)

Er valt een pak bloem op mijn hoofd. (lees verder)

Je kunt op zoveel manieren doodgaan. (lees verder)

Dwars door alle rouw en chaos heen tekende J een koopcontract. (lees verder)