Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Vroeger wilde ik wel Connie zijn. Zo’n stoer wijf, zowel haar boeken als haar voorkomen. En haar mannen!
Dit weekend zag ik haar weer op het boekenbal. (lees verder)

Lees verder

Er lag een man dood op de kop van de Zeedijk. (lees verder)

Lees verder

Springen. We deden het bij de zumbales, zomaar op maandagochtend, hoger, hoger, hoger, armen in de lucht en keiharde muziek. Daarna had ik springspierpijn, maar dat gaf niet.(lees verder)

Lees verder

Hij heet Jan, Mr H als bijnaam mag ik niet meer zeggen van mijn dochter. (lees verder)

Lees verder

De student is vroeg op vandaag, ik denk dat hij een tentamen heeft. En zijn vriendin heb ik ook al een tijdje niet gezien. (lees verder)

Lees verder

Het is even lente en de stad gaat open als een bloem. (lees verder)

Lees verder

‘O is het vrouwendag?’ zei een Erotica-collega die ik net enthousiast had gefeliciteerd. ‘Daar heb ik helemaal niks mee.’ (lees verder)

Lees verder

Vrijdag, sjabbat. Feestelijk eten met het gezin, kaarsje erbij. Zo deed mijn moeder het, zo deed ik het ook jarenlang. Nu vlucht ik meestal naar de sportschool. (lees verder)

Lees verder

Ga jij op hem stemmen? De mensen vragen het soms met iets sensatie-achtigs in hun stem. (lees verder)

Lees verder

Wanneer maak je nou mee dat je dochters en jij even oud zijn, dat zij jou kunnen zien en horen als de puber die jij was? (lees verder)

Lees verder