‘O ja!’ zegt het hippe meisje van de kassa stralend en ze maakt zelfs een zacht kreunend geluidje.
Het is duidelijk: zij en mijn oudste dochter maken deel uit van een magisch verbond waarbij ze een soort geheim delen.
Boekwinkeldate
Het is dus Kinderboekenweek. En zo lang ik leef zal ik elke Kinderboekenweek mijn dochters op een boek trakteren. Dat mogen ze zelf kopen, of samen met mij. Ze kunnen het ook niet cashen, ook dat is gebeurd. Maar op een of andere manier worden ze steeds enthousiaster naarmate ze ouder worden en nu willen ze alledrie los van elkaar een ‘boekwinkeldate’ met hun moeder.
De oudste, 28 nu, is een bemoedigend voorbeeld van hoe leeshonger terug kan komen. Sinds ze voor haar werk is gaan forenzen, is ze na jaren weer hartstochtelijk gaan lezen, van alles en nog wat, en lid geworden van de bibliotheek. Ook luistert ze op de fiets voortdurend luisterboeken die eigenlijk een soort hoorspelen zijn – maar dat heet nu full cast audio boek, ‘alsof je naar een film luistert’. En ze zit dus op BookTok, wat voor mij altijd voelt als dat partijtje waar je niet voor bent uitgenodigd.
Zij dus wel, en het meisje achter de kassa bij Scheltema duidelijk ook. Samen strelen ze het prachtig vormgegeven hardvoverboek dat de dochter heeft uitgekozen, met gouden letters en andere beeldschone details.
‘Kijk nou mam, hoe mooi,’ heeft Bloem daarvoor nog gezegd bij een wand vol boeken die eruitzien alsof ze allemaal handmatig zijn beschilderd, of zijn beplakt met art deco behang en ouderwetse poesieplaatjes. Nu zie ik het pas goed: boeken zijn, net als de boekwinkels met hun koffietjes en leeshoekjes, weer helemaal fashionable geworden.
En ben ik bang dat ikzelf, met mijn wat soberder boeken, ondersneeuw in dit geweld? Integendeel. Nog even gecheckt maar Scheltema heeft maar liefst vier boeken van mij op voorraad. Trots staan ze zich daar te warmen aan de shine van hun uitbundige buren met hun ‘romantasy’. Waar is het feestje? Dáár is het feestje!
