Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Met een schimmelige jurk op het witte paard

Weten jullie al wanneer? Waar? Hoe?

De trouwvragen vliegen ons om de oren, maar er zijn geen antwoorden.

Trouwstress

We gaan ook niet samenwonen, dat heeft te maken met de ingewikkelde woonsituatie van Amsterdam. Ik dacht heus wel iets als huisje, boompje, beestje: eerst maar eens een huis samen. Maar waarom eigenlijk? ‘Als je geen huis, geen bedrijf en geen gezin deelt en je gaat dan toch trouwen, is het echte liefde,’ hoorde ik een keer, lang geleden. Ook onzin natuurlijk, maar wel prettig dat J op het moment suprême niet dacht in conventies.
En ook nu is er geen trouwstress. Eerst nog een beetje dromen, nadenken, sparen. En ook nog even uitzoeken wat dit grapje belastingtechnisch gaat betekenen, maar dat terzijde.
Het enige waar ik nu al wel obsessief over kan zijn, is De Jurk. ‘Moet ik die alvast gaan zoeken?’ vroeg Simone meteen, zij is van mijn lievelingsklerenwinkel en kent me goed. De niet-witte Jurk dus, ik ben geen naïef meisje dat al haar kaarten zet op die prins op het witte paard. Ik wil zélf met wapperende rokken op dat paard aan komen galopperen.Dus die jurk moet verrukkelijk zijn, shiny en shimmering. Autocorrect maakt terwijl ik dit typ ‘schimmelig’ van shimmering. Ook interessant.

Dank allemaal voor de lieve reacties op het aanzoekblog, mede namens mijn verloofde, ook dat is deel van de voorpret.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

https://www.google.com/recaptcha/api.js?onload=wpcaptcha_captcha&render=6LegNGMpAAAAAEL7VaYeN_X02PBbd0M0l9CdiY0M&ver=1.23