Brieven schrijven, wie doet het nog?
Ik krijg superfijne reacties op Liefdeswerk, het brievenboek van mij en Mireille. We jureerden ook andermans brieven, voor een schrijfwedstrijd rond het boek. En nu heb ik zin om zelf weer een aantal brieven te schrijven. Het is mijn nieuwe blogproject; en ik schreef er vier.
Prullenbak
Allleen, die vierde heb ik net in de prullenbak gegooid. Hij heeft drie minuten online gestaan toen ik al antwoord kreeg – en niet eens van degene aan wie ik hem had gericht.
De brief aan de minster riep ook van alles op, ik stuurde hem uiteindelijk op, mensen schrokken van dat ik daar weer een foto van publiceerde, met daarop een adres van het hotel waar hij zat. Dat kon ik nog wel uitleggen, het was eerder fanmail dan hatemail en een hotel is geen privé adres.
Maar vandaag kwetste ik iemand en dat was het me niet waard – hoe mooi en goed ik de brief verder ook vond, het was een lieve brief.
Schrijven is verschrikkelijk gevaarlijk, of tenminste schrijven zoals ik het doe: je leven fictionaliseren. Soms kan dat niet anders dan (bijna) zonder filter. Dan raken die twee werkelijkheden verweven en soms breekt er dan iets. Of iemand.
En toch doe ik het, want als ik niet eerlijk schrijf – in mijn boeken, blogs, artikelen- blijft er niks van over.
Maar vandaag even niet. Volgende keer weer een nieuwe brief, een andere.
2 reacties op “Schrijven is gevaarlijk”
IK had je vorige brief net gelezen en ik vond het juist zo’n mooie brief,
Soms is het leven een beetje ingewikkeld he.7acY
Haha dan heb je iets gezien wat bijna niemand heeft gezien. Ja, het was ook een mooie brief. Maar dat is het ding met brieven: het heeft met interactie te maken