Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

London calling

Het is natuurlijk heel gek om de drukte in Amsterdam te ontvluchten door naar Londen te gaan.

Ook Londen zucht onder vette stromen toeristen. 

Punk

Londen is een stad waar ik al mijn hele leven lang weinig van begrijp, zo groot. Druk is het gelukkig vooral op de hysterische plaatsen zoals Piccadilly Circus. Koud is het overal, een soort grijze guurheid die onder je jas dringt. We lopen en lopen, J en ik, het lijkt alsof met iets episch bezig zijn, het lijkt op het leven zelf en ook op een droom waarin je nooit meer ophoudt met lopen.
‘Armoe is hip hier,’ zegt J. En ja, het toneelstuk dat we zien op Weet End gaat daarover. En de wijken die het meest happening zijn (ik heb de tips van aanplakdochter Karlijn die in Londen woont dus het moet wel kloppen) zijn naast creatief ook vies en met dichtgetimmerde ramen en bouwvallen. Niet voor niks wordt juist in zo’n groezelige wijk vol graffiti de nieuwe high fashion voor mannen gepresenteerd. Zwervers en straatmuzikanten aan de ene kant, en daarnaast de ene limo na de andere en mannen in vrouwenjassen en met vrouwenschoenen en interessante kapsels. Eigenlijk lijkt het alsof de Brexit al heeft plaatsgevonden, en punk alweer super relevant is. London calling, heet de expositie op een andere plek van de stad. 

24/7 bagels 

De stad en ik worden ook nu geen vrienden, hoe fascinerend ook en ondanks de supertips van Karlijn (eet 24/7 bagels in Shoreditch en perfecte dumplings in een aquariumrestaurant in Soho!). Het is misschien ook te koud, gelukkig zijn er overal nog lekker ouderwetse pubs. Een beetje overwhelmed nemen J en ik zondagavond afscheid van elkaar na drie dagen die als drie weken voelden. Het jaar is begonnen, huppekee. Ik strompel (al dat geloop op hakjes gaat niet in je kouwe kleren zitten) van CS naar huis. London calling, het zingt nog in mijn hoofd.
Ik ben nog niet in mijn straat of J komt me achterna rennen, koffertje achter zich aan sleurend. ‘Nee kom, we doen even een laatste drankje in de kroeg bij jou op de hoek.’
Het is er heerlijk warm. En rustig. 

2 reacties op “London calling”

Laat een antwoord achter aan Erik Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *