Ode aan de steile helling (78)

Always park on a downward slope.

Dat zegt de collega die voor elk moment wel een interessant Engels citaat voorhanden heeft.

Computercrash

Met minder mooie woorden zeg ik het zelf wel tegen de studenten. Dat je op vaste tijden moet beginnen en ook eindigen met schrijven. Dat heb ik op mijn beurt weer geleerd uit interviews met grootheden als Roald Dahl. Dat het goed is om middenin een soepele schrijfflow te stoppen, dat je dan de volgende dag extra lekker begint.
Dus ik moet van mezelf niet in paniek raken van mijn computercrash vorig weekend. Na drie verschillende mac stores weet ik dat er een hardware probleem is, dus ik laat mijn computer achter. J heeft een reservecomputertje voor me dat zou oud is dat er geen enkel tekstverwerkingsprogramma meer op wil draaien.
Ik schrijf de dagelijkse dingen via het mailprogramma, waar afleidende dingen boven in de bladwijzers staan als: Halloween, Netherhorror en Wansmaak – want met zo’n soort man ben ik dus. Best inspirerend. Maar echt aan mijn boek werken lukt niet.
De dagen gaan voorbij en ik voel me zolangzamerhand oververhit op die downward slope, waar de handremmen het bijna niet meer houden, zo graag wil ik verder met mijn boek.

Inmiddels een week en een paar honderd euro verder (waterschade… hoezo? ik heb die computer gewoon aan gort geramd) en pas nu, eindelijk, typ ik weer iets op mijn vertrouwde lieve macbook. Dit stukje dus.
En nu die handrem eraf!