Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

De reis van haar leven

Ik droomde dat we met mijn moeder in de rolstoel naar de trein gingen om ‘de reis van haar leven’ te maken.

Het ging om een reis langs plekken die bijzonder voor haar waren geweest geloof ik en zoals dat is in dromenlogica zaten mijn moeder, broer, zus en ik allemaal op andere plekken in de trein.

Time out

Ruim twintig jaar geleden nam mijn moeder een time out. Ze stopte met werken en ging bijkomen van alles wat daarvoor was gebeurd in haar tumultueuze leven. Het idee was dat ze na een tijdje weer genoeg kracht zou hebben om alle dingen te gaan doen die haar even teveel waren, astrologie-consulten geven bijvoorbeeld. Of koken. ‘Ik ben uitgekookt,’ zei ze. Na zoveel jaren huisvrouw zijn klonk dat best logisch.
Alleen, ze is nooit meer gaan koken. Ze is op een of andere manier in die time out blijven hangen en het duurde heel erg lang voordat we dat door hadden met z’n allen. Steeds dacht ik: het komt wel weer. Maar vanaf het moment dat ze stopte met werken is mijn moeders leven alleen maar kleiner en kleiner geworden. Tot waar ze nu is: in een bed met een hek ervoor in een tehuis.
In mijn droom besefte ik dat en ik stapte uit bij de volgende halte, het was een prachtig stationnetje middenin de Andes: fris en helder, met allemaal bontgekleurde passanten.

Mijn zus stapte ook uit en ik zei tegen haar:
‘Ze zal nooit meer voor mij koken.
Ze zal nooit meer iemands sterren lezen.
Ze zal nooit meer vragen wat ik voor mijn verjaardag wil.
Ze zal nooit meer een boek van mij lezen.
Ze zal nooit meer een klein gebedje voor ons doen.
Ze zal nooit meer mijn verdriet voelen.’
Mijn zus knikte wijs en ze wees naar de trein – die leeg was. ‘En ze zal nooit meer de reis van haar leven maken.’

 

2 reacties op “De reis van haar leven”

Laat een antwoord achter aan barbera Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *