Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Met groene wangen

Dat je terugkomt in het land der levenden en niet alleen zijn je keukenkastjes verbijsterend goed opgeruimd, ze staan ook nog eens vol met Annavreemde producten.

Kokosbloesem en ahornsiroop en groentespread. O ja, ik ging samen met de middelste dochter met de rage meedoen en vijftig dagen groen geluk ondervinden.

Vegan

Op de voorkant van het nieuwe kookboek staan twee gelukt gelukkige vrouwtjes in fancy jurkjes. Zie je wel, stralen ze uit, als je vegan gaat eten wordt alles beter en zie je er nog beeldschoon uit ook. Waar is de tijd van toen ik een kind was en een dag in de week macrobiotische Machteld voor ons kwam koken? Mijn moeder vond het een goed experiment maar wij kinderen gruwden van alle bruine gerechten met gierst en onduidelijke vlokken en waar was ons vlees gebleven? En dat voor een kind (ik) waarvan de mare gaat dat haar eerste woordje ooit ‘mooi’ was, op de voet gevolgd door de volzin ‘lekker vleesj’. Datzelfde kind kloof van iedereen aan tafel de karbonaadjes af tot op het merg en toen later eindelijk mijn buitenbeugel eruit mocht vroeg ik om de grootste T-bone steak ooit om het te vieren.
Vleesloze Machteld zag er grauw en kouwelijk uit, dat verbaasde me niets.

Challenge

Maar goed, nu heb ik dus – o ironie-  twee dochters die het liefst vegan eten en er daarbij prachtig uitzien. En na een hele zomer vol hard werk en gedoe en daardoor rommelig en vet eten, leek het me een goede detox en ook nog eens een leuk moederdochterproject om de 50-dagen groene challenge aan te gaan.
Dus sta ik met mijn groene hamsterwangetjes en verband op mijn neus ineens te roeren in pompoenrisotto zonder boter en zonder kaas, mijn bourgondisch hart klopt er langzaam van. ‘Ik ga wel even langs de MacDrive,’ zegt Ilco die snel wegvlucht naar zijn afspraak.
Ik goochel wat met extra kruiden en knoflook en het smaakt eigenlijk best lekker. Ik neem er een glaasje wijn bij om het te vieren, sowieso dat ik weer een beetje op mijn benen sta. Dat mag van de blije groene meisjes, maar ze raden het niet aan. ‘Wijn is niet goed voor je,’ zeggen ze betweterig.
Ik weet wel zeker van wel.

Één reactie op “Met groene wangen”

Laat een antwoord achter aan Ada Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *