Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

De Sneeuwkoningin is bang voor honden

Eind volgende week scheur ik als de Sneeuwkoningin voorbij, op mijn slee getrokken door een roedel honden.

Door de herberg kunnen we niet goed in de zomer op vakantie. En eigenlijk ook niet rond kerstmis. Dus gaan we volgende week even weg, naar Lapland. Een wild plan, dat mijn avonturier in een paar avondjes surfen en mailen heeft samengesteld.

Pioniersgeest

Op dit moment lukt het me precies om het leven één dag vantevoren te overzien. Dan kijk ik ,als ik wakker word en de wereld is nog vredig en onbeweeglijk, in mijn agenda en denk: ha, vandaag drie ongestoorde schrijfuren (en dan word ik meestal toch gestoord maar dat terzijde).
Andere mensen zouden zo’n poolvakantie veel langer voorbereiden, een beetje zoals ik van mijn vader vroeger voorafgaand aan een skivakantie eerst een paar weken elke dag ski-gymnastiek moest doen. Maar het drukke herbergleven laat amper ruimte om goede poolkleding bij elkaar te sprokkelen. Terwijl ik dit opschrijf vraag ik me ineens af waar eigenlijk al onze koffers zijn, nooit meer gezien na de verhuizing. En met een soort paniekflits overheen: en de paspoorten?
Mijn man en dochters hebben de echte pioniersgeest, die gaan gewoon blind op avontuur, durven alles aan. Dat is altijd al zo geweest, in oerwouden en woestijnen en ook diep onder water. ‘Zo leuk, je moet aan het eind van elke dag je eigen roedel honden verzorgen.’ En dat ik dan als enige denk: maar ik ben eigenlijk bang voor honden…

Rendieren

Wat ik dus doe: ik maak er een verhaal van. Het noorderlicht zien, dat alleen is al een soort droom. ’s Avonds in je hutje bij het vuur zitten als de kinderen van Bolderburen in de ijskoude, warme dagen voor kerst. Elkaar vertellen over de barre maar o zo prachtige tocht van die dag in, zoals mijn man het zegt ‘het laatste stukje wildernis van Europa.’ Voorbijsnellende rendieren, vossen en jij dan veilig op die slee. Zo’n slee gaat keihard, zeggen de kenners. ‘Cool,’  gillen mijn dochters dan.  En ik maak snel plaatjes in mijn hoofd. De Sneeuwkoningin meets Ronja de roversdochter.

Één reactie op “De Sneeuwkoningin is bang voor honden”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *