Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Sammy de herbergkat

Hij heeft de jeugd gehad van een straatvechtertje. Van alle tientallen zwerfkatten in de Spaanse cortijo schopte hij het tot huiskat. Een kat die nooit moeilijk doet, behalve als ie alleen thuis is, dan poept hij alles onder. Maar zolang er mensen in de buurt zijn, is hij de ideale knuffelkat, nieuwsgierig, grappig, dol op muizen. En hij bedelt niet.

Van de ene dochter moest het paard mee uit Spanje, de ander hield het bij de kat. Dus zat Sammy bij ons in het vliegtuig en transformeerde hij soepel van Spaans straatschoffie tot herbergkat. Sammy komt altijd met je praten. Hij laat zich braaf de keuken uit sturen (strenge horecaregels: keukens verboden voor katten) en zit me dan urenlang op de drempel verwijtend aan te staren. Ondertussen begrijpt hij alles wat je zegt.
Hij is al helemaal gewend aan het water, jaagt het liefst op reigers (of zij op hem, dat weet ik nooit precies). Iedereen houdt van Sammy, hij hoort bij het terras – net zoals mijn moeder op haar vaste bankje voor het huis. Sammy laat zich knuffelen, bekijken en fotograferen. Hij is bijzonder fotogeniek, met fraaie kattenposes middenin in de zon en zijn exotische uiterlijk, klein en slank zoals Spaanse katten zijn.
Nu bedelt hij wel.

Trauma

Tijdens Sail zat Sammy steeds pontificaal in het midden van de drukte, als een soort standbeeld van een poes. Het was nog knap lastig om niet over hem te struikelen.
Daarom hadden we het eerst niet door.
Maar iemand zei: ‘Wat wordt die kat mager, eet hij wel?’ Het ging ineens heel snel. Sammy lag op de bank te slapen en te kwijlen en at inderdaad niks meer.
Dus ging Dunya – de enige die weg kon op dat moment- dwars door alle chaos en drukte met die slappe kat naar de spoedkliniek voor dieren. Zondag ook nog, vijfdubbel tarief. Tussen het maken van alle dagschotels door wachtte ik vol spanning op nieuws. Sammy was toch de sterkste poes ooit? Of hadden we hem met alle verhuisdrukte te veel verwaarloosd? En had hij eigenlijk ooit een prik gehad voor niesziekte?
Toen belde Dunya op vanuit de kliniek. Sammy had koorts en kreeg antibiotica mee. ‘Dat kost dan ook nog vijftig euro, is dat goed?’ Natuurlijk was het goed. ‘Maar verder is hij al heel erg opgeknapt sinds we hier binnen zijn. Weet je wat ze zeiden dat het was, mam? Sammy heeft stress.’

2 reacties op “Sammy de herbergkat”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *