Categorieën
Verhalen van de berg

Sisterhood


Ik kwam deze foto tegen: dochters in de woestijn, gefotografeerd door Ilco. Jaren geleden natuurlijk, maar ik was opnieuw geraakt. Drie zussen, samen op weg, het heeft iets onvoorwaardelijks.

Vandaag staat er een artikel van mij in de nieuwe LINDA. ‘We zijn gelukkiger zonder’  heet het – en dat ‘zonder’  slaat op kinderen. Zo begint het: ‘Word je gelukkig van het hebben van kinderen? ‘Welnee, dat is een mythe,’  zegt Ruut Veenhoven, een hoogleraar die het weten kan (hij doceert ‘sociale condities voor menselijk geluk’). ‘Integendeel zelfs.’ De hoogleraar krijgt steun van baanbrekend onderzoek van de Princeton University onder 1,8 miljoen Amerikanen. ‘Mensen zonder kinderen zijn gelukkiger dan met.’ Het stond in alle kranten en ik las dat met een stiekem gevoel van herkenning. Want ja, ik heb drie kinderen van wie ik meer houd dan van wie ook op de hele wereld. Maar soms… Of misschien wel ietsje vaker dan soms…’

Impact

LINDA lag nog niet eens in de winkel, of de eerste reacties kwamen binnen in mijn mailbox. ‘Voordat ik kinderen had, snapte ik nooit helemaal wat mijn moeder bedoelde als ze zei dat ze nooit aan kinderen had durven beginnen als ze van tevoren had geweten wat een impact het moederschap op je heeft. Nu begrijp ik dat maar al te goed. Dat gevoel heb je mooi verwoord.’  Gelukkig maar want het is een  lastig onderwerp -niet voor niks is het bij LINDA een tijdje op de plank blijven liggen. En mijn dochter kijkt nu ook alweer fronsend over mijn schouder. Soms ben ik bang dat ik die meiden teveel belast met al mijn gedoetjes. Schrijven is zo openlijk en die kinderen van mij zijn best vaak onderwerp.
Dan ben ik blij dat ze met zijn drietjes zijn.

2 reacties op “Sisterhood”

Tja. . . ik kan natuurlijk niet vergelijken, want ik had nu eenmaal kinderen en weet dus niet hoe een leven zonder geweest zou zijn. Maar mijn gevoel zegt me dat ik veel gelukkiger was met. En nog – nu met de kleinkinderen. In elk geval waren er momenten in mijn leven dat de aanwezigheid van mijn kinderen een ankerpunt was ,. . . ik zou niet weten hoe het anders zou zijn gelopen.

Laat een antwoord achter aan Ada Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *