Categorieën
Verhalen van de berg

Sentimental journey

Ik eet iets wat ik nog nooit heb gegeten en ook nooit van plan was. Bloedworst? Varkensvet? Nee, een broodje pindakaas met hagelslag. Dat is raar want eigenlijk houd ik niet van pindakaas en van hagelslag word je dik. Maar ineens zag ik het staan. Pindakaas! Hagelslag!
Dat komt allemaal door mijn moeder.

Junk

Mijn moeder is dus hier en met haar komt er een vlaag Nederland de heuvel op waaien. Ze heeft een koffer vol met drop, sambal, kaas en stroopwafels bij zich. Al die cliché’s over buitenlandse Nederlanders zijn dus gewoon waar: je weet niet hoezeer je van kaas houdt, totdat je hem mist.
Mijn moeder, met haar strowitte haar en blauwe ogen aangestaard door de Spanjaarden in het dorp, ís Nederland, ademt Nederland. Ze babbelt over de haven van Vlissingen, over de molen op Texel, over het terras van haar favoriete Amsterdamse café. Haar verhalen gaan over boekwinkels vol met boeken, over de junk die haar beroofde of over de lieve straatkrantverkoopster die de dochter bleek te zijn van een beroemde kinderboekenschrijfster.

Ik eet iets wat ik nog nooit heb gegeten en ook nooit van plan was. Bloedworst? Varkensvet? Nee, een broodje pindakaas met hagelslag. Dat is raar want eigenlijk houd ik niet van pindakaas en van hagelslag word je dik. Maar ineens zag ik het staan. Pindakaas! Hagelslag!
Dat komt allemaal door mijn moeder.

Koffer

Daarbij heeft mijn moeder ook nog eens mijn hele vroeger bij zich, in een ander soort koffer, eentje die je niet ziet en die bij mij gewoonlijk ergens in de opslag staat. ‘Weet je nog dat we altijd…’ ‘Herinner je je nog dat jij…’ zo beginnen veel verhalen van mijn moeder. Ze is elf dagen hier, lang genoeg om een heel verleden op te diepen.
Dan denk je dat je volwassen geworden bent. De hele wereld heb je over gereisd, je hele leven verplaatst naar een ander land, zelf moeder geworden en die kinderen alweer groot… En dan ben je ineens toch nog twaalf en loopt door de Haarlemmerhout met een hond die allang dood is en een moeder die allang oud is.
En eet dus brood met pindakaas en hagelslag. Het zijn wonderlijke dagen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

https://www.google.com/recaptcha/api.js?onload=wpcaptcha_captcha&render=6LegNGMpAAAAAEL7VaYeN_X02PBbd0M0l9CdiY0M&ver=1.23