Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Het is zo stil in mijn huisje, donker en stil.

Lees verder

Bij het Tropenmuseum vroeg een Amerikaan (zwart, brilletje, niet onaantrekkelijk) me de weg naar het Oosterpark. Ik legde het uit en we liepen door. Maar toen kwam hij terug.

Lees verder

Terug in Amsterdam, in mijn huisje waar alleen de katten terug praten, en waar ik hoogstpersoonlijk zorg dat er brood op de plan komt.

Lees verder

Ozewiezewozewiezewallakristallix had het ook.

Lees verder

Je voelt je plexus Solaris samentrekken.

Lees verder

Precies wanneer we een hele dag naar bijzondere grotten en rotsformaties willen varen, roert het zeemonster zich.

Lees verder

Terwijl ik hier ben, gebeuren er daar dingen. 

Lees verder

In juni waren er de afgelopen jaren nogal wat lifechanging moments voor mij.

Lees verder

Even was ik weer twintig. En dat wilde ik blijven.

Lees verder

Ja, vakantie!

Lees verder