Ik ben dus bang voor honden. En daarom is het een bizar beeld: hoe ik samen met de meiden door de duisternis loop te banjeren met enorme emmers vol slachtafval, die ik onder het prevelen van lieve kooswoordjes zorgvuldig verdeel over een roedel op wolven lijkende honden.
Verderop hakt Ilco een wak in het ijs, om water te halen voor de houtsauna.
(lees verder)
Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven
We zijn dus in Lapland. Lapland!
(lees verder)
Metamorfose
Er staan hier ineens hele enge dingen klaar in de gang…. (lees verder)
Lees verderZwak
Ik ga voor het eerst praten op de school waar ik een half jaar Schoolschrijver word. Ik heb er zin in en niets kan me van mijn stuk brengen.
(lees verder)
Eind volgende week scheur ik als de Sneeuwkoningin voorbij, op mijn slee getrokken door een roedel honden. (lees verder)
Lees verder‘Ik ga vluchtelingen opvangen, ‘ zei mijn liefste buurvrouw. ‘Kom je ook?
(lees verder)
Laatst was mijn dochter te laat thuis, doorweekt en stralend. ‘Ik stond op de pont,’ verklaarde ze. ‘En het beviel me zo goed, ik ben een paar keer heen en weer blijven varen.’
That’s my girl!
(lees verder)
Een fijne lege dag
Ik bak nog steeds elke dag een taart, het heeft iets manisch.
(lees verder)
En nu is het klaar, nu wil ik er nóóit meer over praten!
(lees verder)
Ze vliegt
‘De tijd gaat zo snel.’ Dat zegt Bloem bijna elke dag. Ze kijkt er stralend bij.
(lees verder)