De sterfdag van mijn moeder was voor mijn broer aanleiding om wat oude foto’s op te diepen – foto’s die ikzelf ergens ben kwijtgeraakt onderweg.
Dit is mijn vader. De enige ouder van de vier die op de bruiloft aanwezig gaat zijn (want de enige die nog kwiek rondstapt op deze wereld). Altijd fijn om hem zo hippie te zien, met al dat haar.
Pannenkoeken
Mijn vader was mijn eerste liefde. De man die ons gezin met deze oranje auto meenam naar Texel, naar de naturistencamping in Zuid Frankrijk. Die met mij ging bootjevaren toen ik mijn zwemdiploma kreeg, die elke zaterdag pannenkoeken bakte, de man die mij intellectueel vormde.
Platonische mannenvrienden heb ik nooit gehad, wel een schoolliefje die mijn man werd, waarmee ik over de hele wereld reisde en met wie ik drie kinderen kreeg. What a ride!
En dan is er nu dus derde, de man met wie ik hoop the last and final round van mijn leven te gaan doen. Morgen gaan we daar ja op zeggen. Vandaag ga ik met de jongste dochter onze nagels mooi laten doen, met mijn zus ons vaste wandelingetje door het park maken, mijn hartsvriendin komt logeren. Na alle onrust van de laatste weken is er een verrukkelijke kalmte over me gekomen.
Mijn schatje en ik. Ik en mijn schatje. We gaan het gewoon doen.
