Knieën met rimpels

‘Dat lijkt me wel moeilijk,’ zei de jongere vriendin, ‘dat op een gegeven moment je lichaam minder strak wordt.’

We stonden in een boudoirachtige paskamer van Agent Provocateur, het spannendste hoekje van de Bijenkorf. Dat had iets te maken met het aanstaande huwelijk.

Duurste slipje ooit

Ooit kocht ik van dat merk het duurste slipje ooit, het was geel met gaten. Ik heb het geloof ik één keer gedragen, het zat voor geen meter.
Dus nu ging ik voor tijdloze zijde. De vriendin maakte flatterende foto’s. Mijn ogen gleden naar mijn knieën, waar ineens wat vel teveel was. Interessant, dacht ik, dat je knieën ook rimpels kunnen krijgen. Ik keek nog beter naar mijn benen, mijn trots. Was dat nou het begin van een spatader? Ik wees het aan en, nadat de vriendin had gezegd dat het helemaal niet opviel, zei ze dus dat andere.
Ik keek naar mezelf in de goudgerande spiegels die me aan alle kanten omringden. De rimpels in mijn gezicht ken ik al wel langer, dat komt van veel te veel in de zon zitten vroeger. Als een facelift gratis en makkelijk was, had ik het zo gedaan. Tien jaar geleden zeker.

De zijde aaide mijn huid, alle spiegels weerkaatsten mijn blijheid. Ik dacht aan hoeveel lekkerder ik nu in mijn vel zit dan vroeger. Niet meer zo krampachtig, niet meer zo onzeker. ‘Dat is dus wel fijn van ouder worden,’ zei ik tegen de vriendin, ‘je wordt minder strak – maar het kan je tegelijkertijd steeds minder schelen.’