Kijk, een zeemeermin

Reizen door Cornwall is echt leuk. Dat doen in goed gezelschap nog veel leuker.

Twee krassen op de huurauto inmiddels. De tweede toen J heldhaftig achteruit een supersteile helling naar boven nam, omdat er een tegenligger omhoog kwam op de veel te smalle weg. Ikzelf was toen allang uitgestapt van pure ellende.

Kinderogen

Het grappige is: we vergeten het zodra we verder gegaan zijn. J is een prima reismaatje, die kan wat niet veel grote mensen kunnen: kijken met kinderogen.
‘Wat staan al die mensen op het strand toch naar de zee turen,’ had hij net gezegd. Het volgende moment zagen we waarom: er kwam een zeemeermin vanuit de verte. Om ons heen joelden de kinderen, en J pakte meteen zijn telefoon om het te checken: ‘Ja hoor, de Mermaid of St Ives. Ze zit op Facebook en Instagram, het is een bekende persoon.’  We zagen de zeemeermin in de branding blijven dobberen, haar gezicht vol glitter, overal kinderen die aan haar staart wilden voelen.
Het had een hoge maten van onbeholpen pretentieloosheid, maar daar zit zo iemand als J totaal niet mee; integendeel, die werd ter plekke Facebookvrienden met de zeemeermin.

Later moesten we weer zo’n steile weg omhoog naar onze slaapplek, lopend deze keer. ‘De zwembadpas. Die is hiervoor uitgevonden,’ zei J. En hij begon meteen, tot grote hilariteit van een paar Cornish ladies die net omlaag kwamen. J ging rustig door met zijn lange lijf en zwiepende armen, zonder enige aandacht aan ze te besteden. Ik geloof werkelijk dat hij ze niet eens zag, zo verdiept was hij in die pas. ‘Het gaat echt heel snel zo,’ riep hij enthousiast.
Een goed reismaatje dus. En die zwembadpas zag er inderdaad heel professioneel uit.