Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Gekust door de zon

21 waren we en de wereld lag aan onze voeten.

We ontmoetten elkaar op de universiteit, jij vers uit Brabant, ik stoer uit Parijs. Ik zou je wel eens even laten zien hoe het moest.

Kleine Komedie

Je wilde zangeres worden en ik schrijfster. Ondertussen studeerden we Spaans en werkten samen in de Kleine Komedie. We dronken samen, dansten samen, en bespraken lang en veel de liefde samen.
Alles wat we bedacht hadden gebeurde.
Jij werd zangeres en ik schrijfster. We trouwden met spannende mannen. Jij werd een beetje moe van dat ik wel wist hoe het moest. We verloren elkaar uit het oog – maar net nooit helemaal.
En elke keer als we elkaar weer vonden, was ik zo blij. Je bent mijn zonnigste vriendin, zelfs als je door verdrietige dalen gaat -en dat gebeurde meer dan eens- jij bent zo iemand die gekust lijkt door de zon.
De laatste tijd raken we elkaar niet meer kwijt. Elke eerste woensdag van de maand schuiven we al ons werk opzij en gaan samen wandelen, urenlang. En koffie drinken. En praten.
Ik weet allang niet meer precies hoe het allemaal moet, dat scheelt.

Huisje

En gisteren was ik bij je toen je, zo stoer, helemaal op eigen kracht je nieuwe huisje kocht, voor jou en je kinderen. Komt geen man aan te pas. Ik zag je voor het eerst de sleutel in het slot steken. Zittend op het aanrecht dronken we cava en bespraken de liefde. Maar het huis was pas echt ingewijd toen we samen door de lege ruimte gingen dansen. Don’t you worry ‘bout a thing, dat was het lied dat jij speciaal had meegenomen in een cd-speler.
51 zijn we en de wereld… is wat je ervan maakt. Volgens mij, lieve schat, weet jij precies hoe dat moet!

 

Één reactie op “Gekust door de zon”

Laat een antwoord achter aan ella Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *