Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Dingen waar ik niet blij van word

Ik zag afgelopen week een Idfa documentaire die ik maar 5 minuten volhield. Toen kon ik niet meer verder kijken.

Dingen waar ik niet blij van word dus. Die ik zo naar vind dat ik heel hard weg wil rennen.

Niet te doen

  • Argeloze clowns die nooit meer hun beroep kunnen uitoefenen na de opkomst van de horrorclown. Zo hoorde ik laatst over een man die zijn hele leven lang al professioneel clown was, zijn passie was: ‘Mensen en kinderen laten lachen als er verder niks meer te lachen valt.’ Hij was ook ziekenhuisclown, al jaren. Van de ene dag op de andere is hij nu werkloos. Zodra hij binnenkomt in het ziekenhuis, gaan de kinderen gillen. Daar kun je om lachen, maar ik moet erom huilen.
  • Filmpje op Internet. Een meisje van tien heeft een vlog waarin ze nieuw speelgoed uittest. Ze heeft best veel volgers. Op een dag organiseert ze een fandag. Ze verzint spelletjes, zet een parcours uit in een park bij haar in de buurt. Ze koopt ook heel veel snoep. Er komt niemand.
  • Die documentaire dus. Over een meisje in een kindertehuis, een jaar of dertien. Het is een lastig meisje en ze vinden al jaren geen pleeggezin voor haar. En dat terwijl dat meisje het zo graag wil. In de openingsscène probeert iemand van het tehuis het haar uit te leggen: ‘Jij bent gewoon een heel speciaal meisje, we moeten echt iemand vinden die bij jou past.’ En dan dat kind, snikkend: ‘Ik ben een gewoon meisje, ik ben wel een gewoon meisje…’
  • Nieuwe winkels zonder klanten maar wel met zo’n dappere ballonnenpoort bij de entree. Waar dus niemand doorheen gaat. Vrolijke voedselkoeriers met zo’n groot pak op hun rug die vol onderuit knallen in de tramrails. Een oudere heer op de fiets die ‘Stomme kut’ schreeuwt tegen je kind omdat ze uitwijkt voor een auto.

De lijst is uiteraard langer en groeit alleen maar. En het lijkt wel alsof ik er steeds minder tegenkan. Bijna niet te doen eigenlijk. Ik denk dat ik daarom maar schrijver ben geworden.

 

2 reacties op “Dingen waar ik niet blij van word”

Weet je wat helpt? Wegkruipen. Ik doe dat steeds vaker, heb het steeds vaker nodig. Kan steeds minder tegen de wereld zoals die iedere dag binnen dendert. Ik zie steeds meer mensen om me heen die zich precies zo voelen.
Daarbij zorgt ziek zijn er ook voor dat er minder – veel minder – ruimte is voor de gekheid van de wereld.
Heb een fijne kerst!

Heeft denk ik ook alles te maken met de tijd van het jaar. Donker, grijze lucht, regen. Ondanks dat mensen zeggen kerst zoo gezellig te vinden, zien velen er tegenop, allen om geheel verschillende redenen. Maar los van dat word ik ook heel verdrietig van die filmpjes.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *