Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Internettegeltjes

Tegeltjeswijsheden op Internet. Soms is het bloedirritant.

Omdat dat soort oneliners vaak open deuren zijn natuurlijk. Maar ook omdat ik vaak denk: ja, en…? Dit is een mooie eerste zin van een echt verhaal. De kers van de kersentaart. En die taart bakken, dat is pas echt moeilijk.
Maar soms zijn die zinnen de verrassende Loesjes van het Internet. Ik kan zelfs al wel verklappen dat ik zo’n Internetgedichtje heb gebruikt als moto voor mijn nieuwe boek.
En vandaag vond ik een lang Engels gedicht (je zou het ook een litanie kunnen noemen), geschreven door een zekere Safire Rose (wie?).  Het is Internet dus ik heb het een beetje naar mijn hand gezet en even snel vertaald. Het is misschien het vervolg op mijn vorige blog. 

***

Dat je het laat gaan. Zonder iets te zeggen.
De enge dingen
De frustrerende dingen
De dingen die mensen vinden
Hoe het allemaal moet

Dat je het laat gaan, zonder gedoe
Zonder dat iemand het je zegt
Zonder dat je het in een boek leest
Zonder nader onderzoek
Zonder gebedje
Of er woorden aan vuil te maken
Gewoon laten gaan

De herinneringen die aan je trekken
De paniek die tegen je aan duwt
Gewoon laten gaan

Als een blaadje dat dwarrelt van de boom
En dat er niemand bij was
Of applaudisseerde
Niemand merkte het op
Het was niet goed en het was niet slecht
Niet moeilijk
Er was een beetje wind en de zon en de maan bleven voor altijd schijnen.

 

3 reacties op “Internettegeltjes”

Een wens, een hoop, een droom of zou het echt zo eenvoudig kunnen zijn?
Dat laatste wens ik je van harte toe 🙂

Laat een antwoord achter aan Joo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *