Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Bal der verleiding

Vroeger wilde ik wel Connie zijn. Zo’n stoer wijf, zowel haar boeken als haar voorkomen. En haar mannen!
Dit weekend zag ik haar weer op het boekenbal.

Ook dat was stoer: dat ik door Mylou die een veelbelovend nonfictieboek heeft geschreven, mee mocht met de wildste uitgever van de avond. Die als een van de eersten danste op het podium en een hotel geboekt had zodat ze de hele nacht kon doorgaan.

Plat

Een te vol Paradiso, ononderbroken stromen mensen van de ene naar de andere zaal en steeds ingeklemd staan tussen mooi en lelijk maar vooral zweterig bloot en veren. Thema verleiding en dat vooral plat-seksueel vertaald (dat kunnen wij beter ,bij Cinema Erotica). Denk zwart leer, maskers, blote mannen met lianen, de zangeres Maan in de lucht hangend die Love to love you baby zingt. Deejays die de jaren tachtig en negentig doen. Dat je steeds net niet gaat dansen en dat je tegelijkertijd alleen maar danst omdat die hele opgepropte massa deint en golft tegen je aan en om je heen en iedereen het allemaal zo graag wil. Dansen. Los gaan.
Natuurlijk waren ze er: Tommy, Herman, Peter, Henk, Jaap, Thomas, Saskia, en ook nog wel een paar schrijvers met minder oerhollandse namen, strak in het pak en geflankeerd door iets elegants jongs. Veel van mijn journalistenvrienden gezien ook, die je dan ineens gaat omhelzen alsof je altijd al onwijs veel van ze houdt. Elkaar alleen maar verstaan als je heel hard schreeuwt. HOE GAAT HET MET JE? JE BENT GESCHEIDEN, LEES IK? ALLES GOED?

Olijk

Connie zat op het podium, de meest logische plek natuurlijk, geen idee hoeveel ze al op had, ik hoorde iets over diverse heupflesjes. Toen ze verstrengeld raakte in een dans der verleiding met olijke opperbaas Eppo en het op zoenen begon te lijken, zijn we naar huis gegaan.

Toen was Liesbeth allang weg, samen met haar dochter. Bij het dinertje voorafgaand aan het bal had ik het geluk tegenover haar te zitten. De echte Liesbeth dus, net zo broos als mijn eigen moedertje, ook met iets verdwaalds en verstards over zich. Maar toch: Liesbeth! Die praatte over Ramses alsof ze hem gisteren nog had gesproken. En die over de tafel mijn handen pakte met al haar gouden ringen en zei: ‘Jij bent heel lief.’ Dat was onverwachts de grootste verleiding van de avond.

Één reactie op “Bal der verleiding”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *