Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Kerken en fonteinen en andere shit

Morgen komt ze terug uit Rome. En het is een beetje alsof ikzelf terugkom.

Zal ik over dertig jaar vertederd voor de derde keer naar dezelfde foto’s kijken van een rommelig groepje pubers poserend op het forum romanum? En dat het dan mijn kleindochter is die daar staat?

Blonde halfgod

Van mezelf herinner ik me vooral een totale desinteresse voor alles wat oud was. Ik was 16 going on 17 en werd totaal niet opgewonden van een zootje stenen waar ik met geen mogelijkheid het decor in terugzag van al die Griekse en Latijnse teksten die we dag na dag moesten vertalen op school. Wel weet ik nog heel goed hoe ik afdwaalde van de rest van de klas omdat de wilde bloemen zo mooi bloeiden. Dus daar zat ik met mijn discopermanentie en een geel geblokt bloesje, dat weet ik nog precies, tussen de gele bloemetjes met mijn gezicht naar de zon. De pizza’s, die herinner ik me ook nog. Nooit meer zo lekker pizza gegeten als toen in Rome, de eerste keer in mijn leven dat ik pizza kocht van mijn eigen geld. Zittend op de Spaanse trappen at ik het op, een piepklein puntje, totaal immuun voor de hitsige Italiaantjes om me heen, ik had immers serieuze verkering thuis in Nederland, mijn eigen blonde halfgod.

Blaastesten

Op de voorlichtingsavond van de school van mijn dochter kwam het allemaal weer terug. O ja, Rome. Kerken en fonteinen en andere shit. En die momenten waarop we even vrijgelaten werden en heel volwassen op een terrasje gingen zitten met een sigaretje en een wijntje. Ja, er werden kinderen dronken, maar dat hoorde erbij, dat kotste je wel weer uit.
Ik heb daarom echt te doen met mijn dochter als ze de eerste avond een mopperberichtje stuurt dat ze zo streng zijn op drank dat de kids zelfs blaastesten moeten doen. Een slok alcohol betekent meteen met het vliegtuig naar huis ’En de Italiaanse wijn is juist zo lekker,’ antwoord ik onpedagogisch. Gelukkig ziet mijn dochter beter dan haar moeder vroeger hoe mooi alles daar is, dus de berichtjes worden steeds vrolijker. ‘Alleen geef ik wel veel geld uit,’ staat er ineens. ‘Ik heb zo’n mooie bh gekocht!’ Een bh uit Rome is nooit geldverspilling, schrijf ik haar terug. Ik heb haar goed opgevoed!

Één reactie op “Kerken en fonteinen en andere shit”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *